KUDRET KÖKSAL

Korkuyorum yosun tutarsa kalbim küflenirse beynimin kıvrımları paslanırsa dilim kalem tutamazsa ellerim aksim yansımazsa aynalara gördüğüm ben olmazsam ben başka ben yüzüne tükürdüğüm düşünce yoksunu çolak ve dilsiz hayattan usanmış sevmekten vazgeçmiş gecelerim olmazsa örneğin kalabalık yalnızlıklarım ay parçalarım uzak hayallerim son bulursa bir nebat gibi canlı cansız geberip gidersem bir zamanlar Kudret’ti derlerse hepsine sinkaflı küfürler şimdiden korkuyorum 27.04.2020

Fikr-i sabit olmuş belli ki. 1 Mayıs denince... Taksim Meydanı düşüyor aklıma. Ve 1977... Devrimci sendikalar ve sınıf mücadelesi. Gerisi laf-ı güzaf. Yukarıdaki söylem 2018'den. Bu sene 1 Mayıs denince ise, nedense evlerimizin balkonları, pencereleri geliyor aklıma. Ah ne zaman resetlenecek bu sendikalar? Ne zaman dönecek fabrika ayarlarına; toprağımın solu ve sendikâl hareket?

Yav sinir içindeyim dostlar. Sizinle dertleşmesem kafayı yiyeceğim. Sinirim tavana vurmuş, iyiden zorluyor kafatasımın tuğlalarını. Yok mu aranızda maskesi de olan bir psikiyatr, psikolog ya da jinekolog. Atlasın gelsin, zaptetsin beni kafayı yemeden. Jinekolog yoksa, kadın doğumcu da olur canım, doktor değil mi, anlar. Korkulacak bir şey yok. Sonuçta 'zenci' değiliz biz. Yine aşağıya indim biraz önce. Ortalık bayram yeri sanki. Sanki milletimiz tamamen defetmiş virüsü gibi. Türk Milleti kahramandır, cengâverdir. Öyle virüs mirüs işlemez kanına. Zafer Tütk Milleti'nındir. Ay yine saçmalamaya başladım. Bu virüs banada mı bulaştı yoksa? Gaipten sesler duymakta, halisünasyonlar görmekteyim. Diğer eczane uzak olduğu için, mecburen geçen gün atıştığm aygırın eczanesinde girdim sıraya, Öyle şaşkın şaşkın bakmayın. Maceraları okusaydınız bilirdiniz o aygırın kim olduğunu. Şimdi bana çok ilgiliymiş gibi hava atmayın. Yemem. Bu kez tezgah arkasında ele avuca gelir birisi Allah...

İnsanlık tarihi katliamlar tarihidir. Mazlum dışında, kendisinden olmayana zulüm çektirmemiş olan bir tarihsel siyasa var mı? Ve halihazırda...

Biz korkmayız ölümden. Ölüm ölümsüzleşmesi değil midir hayatın? Hayat, ölümle devam edecek. Bir kaç yıl aynı çatı altında mücadele ettiğimiz TSİP Genel Başkanı Ahmet Kaçmaz vefat etti. Devr-i daim olacak.

şımarıklıklarım vardı benim çocukça şımarıklıklarım o çocuk öldü içimdeki şımarıklıklarımı da öldürdü 26.04.2020

İlk defa bilimin ve bilim kurullarının kayıtsız disiplini altına girdi dünya. Sözlerini dinler oldu. Bilimin, dinin iyileştirici gücünden çok daha etkili olduğunu gördü. Maddi hayatın süregitmesinde bilimin ne denli önemli ve kaçınılmaz olduğunu kavradı. Dinler dinlenirlerken, bilim dört-nal yol aldı, alıyor. Maneviyat, maneviyat olarak kalplerimizde kalmalıydı. Bilim ise işini yapmalıydı. Öyle oldu. Virüs öylesine değişimler yarattı ki hayatımızda, öylesine müthiş bir bilinçlendirme çalışması yaptı ki, 400 yıl uğraşsak yapamazdık, bu sonuca ulaşamazdık. Bedeli hayli ağır olmadı değil, ama hiç bir gelişme bedel ödemeden kazanılmıyor. Varolasın virüs. Sağlık sektöründeki bilimsel çalışmalar, her koşulda ara vermeden sürdürülen silah sanayideki bilimsel-teknolojik üretimin ve ayrılan kaynakların ve bu alandaki hızlı gelişmelerin önüne geçemezdi elbet. Önce silah , silah üretimi ve ölüm, sonra sağlık ve insan hayatı… Devletler bütün bilimsel olanaklarını ve çok sayıdaki bilim adamların...

Entelektüel birikime sahip olmak... Süslü ve zengin cümleler kurmak değildir. Ve ancak... Anlamın derinliğine inmek... Anlamın gerçek anlamını keşfetmek... Kavramak-anlamak-anlamlandırmak... Ve dahi aktarıp-anlatabilmektir.

ah seviyorum bu toprakları emektar kıraç yoksul haykırışını yağmurlara çığlığını terkedemediğim seviyorum kaleminde yaşanan aşklarını şairin göz yaşlarını çiçeklerdeki taş ve toprak için değil lâkin kadere inat sevda için ölmelerini seviyorum özgürlüğe hasretliğini gönüllerin suya ekmeğe doğaya cana canana sevmelerini çaresiz dağı delişlerini seviyorum kalplerdeki derin sızıyı mitoloisini Anadolu'mun kanla yazılmış tarihini değil lâkin gülle döşenmiş gülüşlerini almadan verişlerini insanımın seviyorum vazgeçemediğim

  Dostlarım, Bugün hiç havam yok. Klavyeye gitmiyor ellerim. İnsanların göz göre ölümleri bile umursanmıyor bu ülkede. Maske neymiş? Maske midir umursanacak olan? Mizahi hiç bir şey karalamak gelmiyor içimden. Bugün arabesk günümdeyim belli ki. Acılarımı dağlayan müzikler dinleyip, acılarımın şiirlerini yazmalıyım. Yine de boş bırakmayacağım 3712. macera sayfamı. Hadi bakalım. Düşünün ki, hemen bütün insanlar zaten maskeli. Gerçek yüzünüzü görebildiniz mi hiç aynada? İnsan yapımı maskelere ne gerek vardı ki? Kimisinin onlarca doğal maskesi var. Bir kaçı virüse karşı da korurdu bizi. Size 27 Ocak 2020'de yazılmış, konusu maske olan bir yazımı sunuyorum bugün. Güldürmeyecektir. Bu nedenle affedin beni lütfen. 25.04.2020 NASİHAT (AFFINIZA SIĞINARAK) 4 MASKE, 5 YÜZ (Bu yazı onlarca yıllık tecrübeyle yazılmıştır. Ve inanın, her cümle satır başı olsa da şiir değildir. 'Şiir' derseniz ona, gereksiz bir itibar yüklemiş olacaksınız çünkü.) En az dört maskeniz olacak şu yalan-dolan h...

anlamsız anlamısın hayatımın kahkahalarımın zakkumu hezeyanı sevinçlerimin yitik coşkularımın enkazı çöküşüsün haykırışlarımın fitili ateşlenmiş dinamit düşlerimde acılarımın süt anası gece vardiyalarımdaki karanlık yıldız ezip geçtiğim çiziktirdiğim bilinmez yollarımın sonucusun kahırlı yoculuklarımın gökkuşağımdaki yedi kara körleyen buğu bakışlarımda duyuşlarımın aşılmaz bariyeri kanlı jiletsin ağzımda ah zindana koyduğun kalbim mengeneye aldığın bedenim beynimin kıvrımlarındaki hastalık aşktır adın ey gizemi düşlerimin bilirim yeminlisin öldürmeye oysa bilmezsin kaçmam anlamın ölümse bile inan kaçmam inan şizofrensin düşlerimde ölümden korkmaz şizofrenler ah olmayan silüetin gaipten gelen sesin erişilmezi rüyalarımın hep varsın yoku yoktur olmazı görenlerin hissetmez misin değil öyle vura vura öldürmek yaza yaza liğme liğme etsen de gövdemi kaçmam kaçamam dizelerinden bilirim kahpelik değildir o serzenişler kahpelik zannettiğin içten gülüşler büyük kahpe olabilir mi küçük insanlar ...

Bütün dünya ve ülkemizdeki bunca insan cahil-cühelâdır ve popülisttir ve tarihi hiç bilmez de, üç tane ırkçı-faşist, beş tane hiç tarih malumatı olmayan sarıklı bilir. Bu bizim kuşağın talihsizliği galiba.

  Dostluğun ne olduğunu bilmeyenler, herkesi düşman sanırlar

  Gülmek... Aşkla sevdiğinin ifadesidir hayatı. Şarlo örneği vermiştim size. Bütün dünyayı güldüren o adam, çocukluğundan beri acılarla kavrulmuştu. Ve ölene kadar hiç unutmadı gerçekliğini. Güldürürken, gülerken, ölürken... Hayata aşkla bağlıydı. 24.04.2020

Tarihi fi'dir. Fi hangi tarihtir bilmem. Bekârdım elbette. Bir Ermeni kızına aşık oldum. Ah duymasın beni; boy-pos bir afet. Uzatmayacağım. Yaşadığım bir olayı aktarmak isterim. Bu Ermeni kızı bildiğin Türk. Hiç söz etmez Ermeni'likten. Hiç de kısa süreli bir ilişki olmamasına rağmen bizimkisi, ketum. Ve sert. Açılırsa konu kararlıca kapatıverir. Ama gözlerinden anlarım. Aynı zamanda ürkek. Günlerden bir gün - 24 Nisan'lardan biriydi sanırım- bazı tarihsel gerçeklerden ve derinlemesine söz etmeye karar verdim kendisine. Yeni Kapı'da bir cafede açıverdım konuyu. Nasıl telâşlandı anlatamam. Korktu. 'Sus' dedikçe konuşuyorum. 'Kes' dedikçe anlatıyorum. Zalimlik benimkisi. Aniden elimi avucuna aldı ve ok ucu gibi sivri ve uzun tırnaklarını elimin ayasına saplayıverdi. Elim kanıyordu. Ama umrumda değil. Bir Ermeni olarak bu topraklarda yaşamanın nasıl bir zulüm olduğunu anlattı akan o kan bana. Yavrum... (Elbet öyküleri vardır. Belki bir gün paylaşırım.) 24....

Mizah yazmışım n'olmuş? Gülmüşüm, güldürmüşüm... Yine gece olacak. Yine karanlık basacak. 24.04.2020

Bu da bir türlü gelmeyen maske kodlarına ilişkin olarak yazılmış. Tekrar paylaşalım bakalım. Gittikçe edepsizleşebilir. Dikkat! MASKE MACERALARIM - 3711 - Sağlık Bakanı’mdan bir mesaj geldi dün. Diyor ki, ‘Sevgili vatandaşım, -ha şimdi sevgili olduk değil mi?- maske kodun gelmediyse en yakın eczaneye git ve TC kİmlik numaranı vererek maskeni al.’ Gittim eczaneye. Ana adı, baba adı, doğum tarihi, anne kızlık soyadı vb. Bu anne kızlık soyadına da ne kadar meraklılar yarabbim. Size ne yav benim annemin kızlık soyadından. Ben bile öğrenene kadar ne eziyetler çektim. Çoktan göçüp gitmiş kadın. Hem bu kadın-kız ayrımdan da şikâyetçiyim bak. Ne demek yani, sana ne benim annemin bakirelik döneminden. Ayıptır yahu. Neyse... Eczacı girdi kayıtlara. “Maskeniz gelmemiş.” ‘Nasıl olur? Bakanım ‘geldiğini’ yazmış, ‘Masken eczanede, git al eczaneden’ diyor. Şaşkınlıkla beni izliyor eczacı. ‘Bizzat şahsıma mesaj göndermiş hem de. Söylemesi ayıp, teyzemin halasının kuzeninin dayısının arkadaşı olur ken...

Ne zaman ki şiddet görmeyecekler, Ne zaman ki itilip-kakılmayacaklar, Ne zaman ki eşit şartlarda ve adaletle büyüyecekler, Ne zaman ki hepsi okula gidebilecek örneğin, Ne zaman ki tek biri bile ağlamayacak sevgisizlikten, Ne zaman ki hepsi tok girebilecek yataklarına, Ne zaman ki kara kışda ayakkabısız, paltosuz bırakılmayacaklar, Ne zaman ki çalışmak zorunda kalmayacaklar, Ne zaman ki kız-erkek demeden ayrımsız büyüyecekler, Ne zaman ki çocuk gelin olarak satılmayacaklar, Ne zaman ki kahkahalarla oynayabilecekler oyunları, Ne zaman ki bir birey olarak saygı görecekler toplumda, Ne zaman ki, sevilecekler, sadece çocuk oldukları için, Ne zaman ki anneleri, babaları tarafından kucaklanıp, öpücüklere boğulacaklar, Ne zaman ki oyuncak olarak silah verilmeyecek ellerine, Ne zaman ki çocuk asker olarak sürülmeyecekler cepheye, Ne zaman ki peşkeş çekilmeyecekler ideolojilere, O zaman gönül rahatlığıyla ve coşkuyla kutlayacağım bayramınızı. İnsan soyunun narin çiçekleri... Çocuklar... Benim ço...

Bir yatırım firması da ben kuracağım. Bire iki vereceğim. Duygularınızı ve kalplerinizi toplayıp kaçacağım. Geri alamayacaksınız. Çünkü mezarda olacağım. 23.04.2021