BİR ERMENİ KIZI - YAZI

Tarihi fi'dir.

Fi hangi tarihtir bilmem.

Bekârdım elbette.

Bir Ermeni kızına aşık oldum.

Ah duymasın beni; boy-pos bir afet.

Uzatmayacağım.

Yaşadığım bir olayı aktarmak isterim.

Bu Ermeni kızı bildiğin Türk.

Hiç söz etmez Ermeni'likten.

Hiç de kısa süreli bir ilişki olmamasına rağmen bizimkisi, ketum.

Ve sert.

Açılırsa konu kararlıca kapatıverir.

Ama gözlerinden anlarım.

Aynı zamanda ürkek.

Günlerden bir gün - 24 Nisan'lardan biriydi sanırım- bazı tarihsel gerçeklerden ve derinlemesine söz etmeye karar verdim kendisine.

Yeni Kapı'da bir cafede açıverdım konuyu.

Nasıl telâşlandı anlatamam.

Korktu.

'Sus' dedikçe konuşuyorum.

'Kes' dedikçe anlatıyorum.

Zalimlik benimkisi.

Aniden elimi avucuna aldı ve ok ucu gibi sivri ve uzun tırnaklarını elimin ayasına saplayıverdi.

Elim kanıyordu.

Ama umrumda değil.

Bir Ermeni olarak bu topraklarda yaşamanın nasıl bir zulüm olduğunu anlattı akan o kan bana.

Yavrum...

(Elbet öyküleri vardır. Belki bir gün paylaşırım.)

24.04.2020