BİR YALAN TAKTİK - İYİ POLİS - YAZI - POLİTİK

Miami polisi siyah göstericilerin karşısında, özür amaçlı diz çöktü.

Bu hareket, ulusal muhafızlar tarafından da, diğer bazı eyaletlerde tekrarlandı.

Buna karşılık göstericiler de polisin karşısında diz çöktü ve polise çiçek verdi.

Görüntü hayli hoş ve barışçıldı.

Öyleydi, öyleydi ama...

Ulusal Muhafızların ya da ABD polisinin, aniden vicdan, merhamet, sevgi, adalet ve eşitlik gibi insani değer ve duygularının farkına vardıkları söylenebilir mi?

Hayır.

O halde bu melek rolünün anlamı nedir?

Onlar işlerini yaparken, bütün bu duygu ve değerleri bir kenara bırakmak üzere eğitilmiyorlar mı?

Kaldı ki onların ne olduklarını bütün dünya yaşadığı bunca deneyle görmüyor, bilmiyor mu?

Zaten bu yöntem tutmadığı taktirde göstericilere en şiddetli biçimde müdahale etmek üzere, Ulusal Muhafız birlikleri, tam teçhizatlı olarak geride, teyakkuz halinde bekletilmiyorlar mı?

O halde ne?

Olay şu ki gösterileri şiddet yoluyla kısa sürede bastıramayacağını anlayan ABD hükümeti, bir yanıyla da 'iyi polis-kötü polis' senaryosunu denemeye karar verdi. 

Ki bu taktik uygulamanın, zor ve şiddet yoluyla bastırılamayan gösterilerin, yumuşak ve iyi yöntemlerle, yani 'çiçek vererek' durdurulabileceği varsayımından başkaca bir anlamı yoktur.

Uzun süredir durduramayan ve giderek kapsamı ve şiddeti artan eylemlerin bu şekilde önünün alınabileceği plânlandı ki, nispeten başarılı olabileceği görülüyor.

Zaten görüntülerden de anlaşılabileceği gibi, polisin ve muhafızların bu hareketi spontan değil, yukarıdan plânlanmış bir harekettir. 

Videolarda amirler memurlara 'otur emri' vermekte ve polis de emri uygulamaktadır.

İyi-kötü polis taktiği, polis tarafından dünyanın her tarafında ve özellikle kriminal ve siyasi sorgulamalarda her zaman kullanılan etkili ve sonuç alıcı bir yöntemdir.

Örneğin işkenceli sorgularda bile, zanlıyı çözmek, konuşmasını sağlamak, mesnetsiz iddiaları onaylatmak, cürümlerini suçlayıcı ifadeler vermesini sağlamak, yani inadını kırmak için sürekli başvurulmaktadır. 

'Canımlı cicimli' devreye sokulan iyi polisler, zanlıya sigara çay vb. İkram etmek, onunla yumuşak bir üslupla bağlantı kurmak ve onun yaındaymış gibi yalancı tavırlarla yaklaşmak suretiyle ve zanlıyı  'istenileni vermediği ya da yapmadığı taktirde, diğer polis arkadaşlarının çok kötü şeyler yapabileceklerine, zaten onların iyi insanlar olmadıklarına' inandırmakta, böylece zanlıda güven ve emniyet hissi yaratmakta ve istenilen sonuca daha kolay ve kısa sürede ulaşılabilmektedir.

İşte ABD polisi şimdi bu taktiği toplumsal olaylara da adapte etmiş ve böylece eylemleri daha kısa sürede ve daha kansız olarak bastırabileceğini hesaplamıştır.

Yoksa, örneğin Ulusal Muhafızlar gibi bir katiller ordusunun 'tövbe ettiğini' düşünmek ya da ABD polisinin aniden ırkçılık karşıtı bir konuma eriştiğini söylemek safdillikten başka bir şey olamazdı.

Düşünün ki siyah eylemciler bu oyuna gelmeyip eylemlerine devam ettiklerinde neler olabilir?

Ne vicdan, ne merhamet, ne adalet, ne eşitlik... 

Bir anda rafa kalkar ve güvenlik güçlerinin gerçek yüzü yeniden sahneye çıkar.
Onlarca, yüzlerce siyahi ölü...

Siyahlara yönelik eylemleri durdurmanın yolu, iyi polisi oynamak değil, ancak siyah ABD vatandaşlarını da insan haklarından tam olarak yararlandırmak, onlar için de adalet ve eşitlik kavramlarını hayata geçirmek, beyaz-siyah ayrımını ve ayrımcılığını ortadan kaldırmak ve bu hakları Anayasal-yasal güvencelere kavuşturmak suretiyle, ırkçı politikalara son vermek ve tersi uygulamalarda, polis için de bu yaptırımları en kararlı biçimde uygulayabilmekle  mümkün olabilecektir.
Bunun başkaca bir yolu yoktur.