> YİTİK - ŞİİR
Bir zindan karası gecede yitirdim gözlerini
Gözlerin
Işık topuydu gözlerin
Kızıla belenmiş bir güneş parçasıydı düşen
Meyvaya durmuş bir umuttu
Ağaçların devrilişinde
Kırılışında dalların
Gözlerin vardı
Ve çoban yıldızı değildi gördüğün
Kılıçların şavkıydı
Saçılmış kayısılarda bilenen
Seninse kavramaya bakardı gözlerin
Gözlerin
Bebeğim
Türküdür bu
Ağlama
Bir şeytan panayırında yitirdim ellerini
Ellerin
Süt beyazıydı ellerin
Sultanların buyruğunda
Baltasında cellatların
Ellerin vardı
Ve düş değildi gördüğün
Karanlığın saltanatıydı
Yıldızlar desen
Korkak ateş böcekleriydi gecede
Ay desen
Batık bir gemiydi
Seninse tanımaya değerdi ellerin
Ellerin
Bebeğim
Zamandır bu
Korkma
Çıyan basmış bir gecede yitirdim seni
Seni
Bir giz gibi kalbime gömdüm
Ezgin bir melodiydi zaman
Seninse ellerin ve gözlerin vardı
Ellerin ve gözlerin
Bebeğim
Canacan bir kavgada
Sevdadır bu
Ölme
Unutamam
Not: Bu 'şiir'in son bölümünü, bir çok sararmış kağıdın arasında, şimdi buldum ve ekledim.
1982 - MAMAK


Yorumlar
Yorum Gönder