KUDRET KÖKSAL

 HUSREV'İMLE CİHANGİR'DE ÇAY KEYFİ 

Emperyalistlerin askerlerini topraklarından kovmak yetmiyor. Taliban teröründen de kurtulmak gerekiyor. Ama maalesef umut yok. Hangi uca baksan... Pislik!

Sovyetler tutunamadı. Nato ve ABD tutunamadı. Taliban kulisten çıktı, yine sahnede. Bu arada olan yine kadınlara oluyor. Ve çocuklara...

isterse milyonlar okusun milyonlar satsın kitaplaştırılıp İsterse hiç okunmasın kimseler kaale almasın bütun bunlar ne yüceltir beni ne de batırır yerin dibine ben benim Kudret Köksal yazdıklarım neyse oyum yazdıklarım neyse o kadar bilen bilir tanıyan tanır gerisi lâf-ı güzaf

 yürüyorum ayaklarımın altında koşuyor hayat ufukta mavi mor ışıkları gecenin Kalbimde varamayacak olmanın                             utangaç  endişesi yorgunum yürüyorum ellerim bomboş artık gereksiz yüklerimi anılarda bıraktım  gerekli olan ne varsa yanıma aldım  yürüyorum ay parçalarıyla dolu kalbim ve kırıntılarıyla fakat gözlerim iyi görmüyor mu uzakları bu kadar yakınımda olduğunu bilmezdim uzansam dokunabilirmişim meğer görmemişim kallbimin içindeki tuzakları yürüyorum acılarımı sorguluyorum bir yargıç edasıyla yürüyorum sevinçlerimi de yargılıyorum düşüyor zaman ağırlığınca gövdemin üstünde yamaçlarından iniyorum hayatımın içimde taşıdığım utangaç endişeler üstümde yırtık tişörtum sakallarım da uzamış mı biraz ayaklarım gibi gövdem de yalınayak boşvermişliğine belki hayatın fakat peşinden ayrılamıyorum kalbimin kabahat bende deģil derbeder kalbimde

VE HAYKIRMAK İSTİYORUM ÖZGÜRCE. LÂKİN BEYNİM İZİN VERMİYOR.

SEVMEK İSTİYORUM EY HAYAT. SEVMEME İZİN VERMİYORLAR.

mutluluğu çok büyütmeyeceksin çok kolaydır bazen yakalamak bir maydonozun yeşilidir bazen bazen teller arasından uzatılan dal parçası deniz kenarında içilen çaydır bazen saçlarıdır şüphesiz yavuklunun her zaman canısı dediği dilleri gözlerinin derinlikleri bazen bir çocuğun uzanan elleri bakışı bir köpeğin kalbinin unutulmuş bir köşesi fakat parada pulda değildir asla bakarsan göreceksin nerede olduğunu gecikmeyeceksin sonra hop yakalayacaksın tutacaksın sıkıca bırakmayacaksın kalbin seni bırakana kadar

Acı da tıpkı sevinç ve mutluluk gibi hayatın içindedir. Güzel ve çirkin, yanlış ve doğru, yalan ve gerçek, iyi ve kötü, cesaret ve korku gibi... Tümünü yaşamayı öğrenmeliyiz.

YALNIZLIK DA KALABALIKLARI SEVER. KAYNAŞAMASA DA...

  Şu hacı-hoca takımının yaptığı işe bakın. Yağmur duasına çıktılar, yanlış konum verdiler; yetmezmiş gibi her tarafı sel götürüyor. Biraz özen kardeşim. Google'a bile müracaat etseydiniz, böylesine yanlış konum atmazdı. Allah'ın Ege ve Akdeniz'deki hışmından kurtulmak isterken, Karadeniz'de felâket yarattınız

  Aşk yalnızlığınıza konmuş bir serçedir.

Hayat beklentilerin ve beklentilerden doğan hayal kırıklıklarının yekünüdür.

KURAL: ACILAR YALNIZDIR. SEVİNÇLERİN İSE KALABALIKLARI VARDIR.

ÇOK BUNALDIĞINDA... GÖZLERİNİ KAPAT. HAYALLER KUR. ÇEVRENDE SANA UZANMIŞ ELLERİ GÖRECEKSİN.

Günahlarımın bedeli değil mi? Belki de günahlarımın kendisi... SIKINTI.

ben ellerimle çizmedim mi bu yolu öyleyse durmak bana göre değil diyeti yine ben olduysam eğer şaşırmak bana göre değil ben yürekleri benimle dolan okyanuslar kadar kocaman sevdalar yaşadım hep ben kalleşliği de yaşadım ve acıtmalarını ama öğrendim hayatı hayır hakkım yok yenilmeye ve bana yakışmaz yalpalamak elbet unutmak değildir görevim kazımalıyım beynime kazımalıyım ki sönmesin içimdeki ateş bir de yeterki kararmasın yüreğimin çeperi işte belki o zaman benim de hakkım olacak herşeye rağmen yaşamak

ağlak bir adam oldum gerçi hep öyleydim ya gözlerimde göremezsiniz yaşları kalbimden içime akıyorlar

taş bre asi yüreğim taş bre yoluna baş koyduğum taş bre hoyrat yeter işin bitmedi daha boşal bre umutlara yer açılsın

vaktimiz yok vaktimiz yok acele etmeliyiz acele yuh olsun bize ki eğer bir tek damlacık olsun alınterimizi nakşedemeden şu cânım ipekliye buluşursak ecelle yuh olsun yuh