KUDRET KÖKSAL

üst üste mi geldi her şey zalimin zulmü tohumun ölümü paranın saltanatı tabunun ruhu gölgesi cehaletin kutsalın yalanları virüsleri kapitalizmin savaş çığırtkanlığı acılar tuğlası olmuşsa harap bedenlerimizin elbet nedensiz değildir mutsuzluklar nedensiz değildir umutsuzluklar hiçbir şey dolar etmiyorsa oyuncaklarım bile ellerim kalkmıyorsa şunu alıp koysam şuraya şunu yazıp şunu paylaşsam tembel hayvandan tembel ruhen bitkin belki miskin nedensiz değil üst üste mi bindi her şey bir pire gibi zıplamak çöplüğün ortasında küçülmek ve kaçmak amaçsızca gailesiz yaşamak belki belki razı olmak sadece canlı kalmaya nedensiz değil değil hayatı üzerimize yıktılar toz zerreleri gibi paramparça düşünceler darmadağınık duygular katlanılası değil sevgilim sevdayı toza boğdular lâkin elbet bizim de ışıldayacaktır gözlerimiz bir gü n

  ÖĞRETMENLER GÜNÜNE İLİŞKİN FARZ OLAN BİR AÇIKLAMA... 12 EYLÜL VESAYETİNDEN MUZDARİP MİSİNİZ, DEĞİL MİSİNİZ? Dostlar, Bizim toplumumuzda, 24 Kasım'ın 2 anlamı bulunuyor. 1- 24 Kasım 1928 tarihinde Mustafa Kemal’e 'Millet Mekteplerinin Başöğretmenliği' ünvanı verilmiş ve Mustafa Kemal bu ünvanı kabul etmiştir. (Soyadı Kanunu 24 Kasım 1934’te çıkartılacağı için, Mustafa Kemal’e Atatürk soyadı da 1934’te verilmiştir.) 2- 5 Ekim 1966 tarihinde Paris’te toplanan ‘Öğretmenlerin Statüsü Hükümetlerarası Özel Konferansı’nda UNESCO temsilcileri ve ILO, ‘Öğretmenlerin Statüsü Tavsiyesi’ni oybirliği ile kabul etmiş ve açıklamıştır. UNESCO bir mattah örgüt olmamakla birlikte, bu gün, daha sonra bütün dünyada ‘Öğretmen Hakları Günü’ olarak kabul görmüştür. Yani 5 Ekim’ler, UNESCO’nun tavsiyes...

Ne yaparsan yap; puşt'u tşup'a, namussuz'u zussuman'a çeviremezsin. Lânet olsun şu haber programlarına olan müptelâlığım. 23.11.2020

5 Ekimde öğretmenler gününü kutlamıştım. Tekrara gerek yok.

En mutlu zamanlarım, en mutsuz zamanlarımdı oysa. Tekrarı olmayacaktı, bilirdim.

Canım sıkılıyor... 'Sık canını çıksın' derdi annem. Sıkacağı olan var mı? Sıkıp canımı... Sonrasında iade eder çocuklar.

oyuncaklarımdır kelimeler kimisi silahlarım zanneder kimisi barutum oysa değil toplarımdır  maçlarımda sıkıdır şutlarım bazen out'a gitse de bazen taca çokça takarım ağlara plonjonum da iyidir hani hele hakem vermişse penaltıyı haltetmiş Metin Oktay yırtarım fileleri öyle bir sürerim ki kelimeleri sahada önüme geleni çalımlarım bir de gol gelirse ardından yemez de yanında yatarım bazen nedensiz patlar toplarım kalakalırım oyunun ortasında gerçi yedek kulübesinde onbinlercesi santroforu çok olsa da maalesef kalecisi azdır kelimelerimin patlayanın yerini pek tutmazlar ama sokarım birini oyuna  takımım yoktur bireyseldir sporum seyircisiz oynarım sessiz küfürsüz tezahüratsız maç sayılarım çoktur hamdolsun santraya gitmişliğim yoktur hamdolsun bir oyun biter unuturum önümdeki maçlara bakarım kelimeleri antre eder yorarım parada pulda ün'de gözüm yoktur vallahi yoktur ben bir amatör sporcusuyum hayatın 23.11.2019

yine hazin bir şarkı radyoda yine yağmurla gelen sağnak hüzün yine dokunaklı bakışların gözlerimde yine koynuma damlıyor gözyaşların yine acıyla kıvranıyor kalbim ah yine 20.11.2019

açarsın ellerini boş konuşmaların boş yazmaların boş düşünmelerin boş kim anlatabilir bana lânetinde çırpınırken benliğimin kim dokunabilir acılarıma kim kim diriltebilir nefesiyle solmuş çiçeği avuçlarımdaki hangi dokunuş iyileştirebilir müzmin yaraları kalbimdeki kim getirebilir kim yitirilmiş gölgeleri yeniden kim yerine koyabilir kırmızısını kanımın vazgeçilemezlerini hayatımın hangi anahtar açabilir hangi ışık aydınlatabilir kıvranışlarımı gecelerin derinliğinde günler değildir telâşla bedenimizi yarıp geçen karanlıklarıdır gecelerin kıvrandırarak kalplerimize çöreklenen son balonum da patladı son kapı kapandı sevdalarım başıboş şimdi 19.11.2019

Beynimizdeki milyarlarca nöron, aralarındaki bilgi alışverişini kesmişlerse eğer, bilincimiz kapalıdır artık. Eğer bilincimiz yerindeyse, bilin ki nöronlar bilgi aktarımını-paylaşımını başarıyla yürütmekteler. Ama değilse ölüyüzdür muhtemelen. Ya da canlıyızdır belki ama, uykuda... Çünkü uyku sırasında da, nöronlar birbirleriyle olan bilgi aktarimını keserler. Yani bilgi yoksa, bilinç de, hayat da yoktur aslında. Materyalist bakışla şöyle de diyebiliriz aslında: Hayat yoksa, bilinç de yoktur. Kimileri için uykuda olmasalar bile, beyin hücreleri alış-veriş yapacakları bilgiden yoksun oldukları için, ya da bilgi aktarımı yapabilecek kifayette olmadıkları için, yaşayan ölü, yarı-ölü kabul edilmelidirler bence; tıpkı uykuda olduğu gibi... Sürekli hareket ettiklerine, bağırıp çağırdıklarına aldanmayın. Çünkü onlar bilinçli değillerdir. Genelde uyur gezerdirler ve ne zaman açsanız TV'leri orada oturduklarına ve bir takım el-kol hareketleriyle beyinlerine şırınga edilmiş kalıp cümleler...

  Düşünmekten usandım; yazmaktan usandığım için... 20.11.2020

  Yine gözyaşlarım çocuklaştı bugün. 20.11.2020

Bütün gün dolaşmışım. Ağzıma bir lokma bir şey girmemiş. Açlığım ağır basıyor ve arabayı yol üstünde bir dürümcünün önüne çekiyorum. Başkalarının bakışları altında bir şeyler yemek hiç adetim olmasa da ve soğuğa rağmen kaldırımdaki bir tabureye çöküp dürüm sipariş ediyorum. Kısa sürede geliyor. Ve bakışlara aldırmadan yemeğe koyuluyorum. İlerden 7-8 yaşlarında bir çocuk geliyor. Yırtık pabuçlarından parmakları görünüyor. Üzerinde hayli eskimiş giysiler. Sırtında taşıdığı okul çantası ise delik-deşik. Çocuk direkt bana doğru geliyor, yaklaşıyor ve "abi bana da bir dürüm alır mısın?" diyor. Buz kesiyorum. "Tamam, otur" diyorum. Oturuyor ve ona da bir dürüm söylüyorum. Kalbim öylesine ezik ki, çocuğa bakmaya bile utanıyorum. Bir müddet sonra onun dürümü de geliyor. Çocuk, garsona; "abi paket yapar mısın?" diye soruyor. Şaşkınlıkla soruyorum:"sıcak sıcak burada yesene." "Yok abi" diyor. "Evde beni bekleyen iki kardeşim daha var." ...

çocuk Haklarıymış hangi çocukların hakları sokaklarda dilendirilenlerin mi sadece zabıtadan kaçmak için koşanların mı ilâç verilip uyutulanların mı on yaşında çalıştırılanların mı balona şekere hasret büyüyenlerin mi bir süprüntü gibi sokağa atılanların mı kış günü pabuçsuz, paltosuz donanların mı çocuk oyun parkı görmemiş olanların mı hiç arkadaşsız yapayalnız yaşayanların mı köşebaşlarında açlıktan ağlayanların mı dayakla terbiye edilenlerin mi tacize tecavüze uğrayanların mı çocuk yaşta evlendirilenlerin mi okul yüzü görmemiş olanların mı Suriye'li olduğu için aşağılanların mı itilip kakılanların mı bombalar altında kırılanların mı kırıntı sevgilere ilgiye saygıya muhtaç olanların mı baklava ekmek çalanların mı eşit adil ve özgür olduklarını sananların mı hangi çocuklar sevinin çocuklar sevinin bugün sizin gününüz bırakın mendilleri bırakın çekiçleri bırakın ağlamaları gidin olmayan parklara olmayan oyuncaklarınızla olmayan arkadaşlarınızla eğlenin Allah'ın size verdiği ni...

ÇOCUKLAR ÇOCUK HAKLARINI BİLMEZLER. ONLAR KENDİLERİNE VERİLEN SEVGİYLE İLGİLENİRLER. BULABİLİRLERSE TABİ. 20.11.2019

Artık denenebilecek hiçbir yol ve yöntem kalmadı. Şiddet, baskılar, hukuksuzluk, din, ayrıştırma, ötekileştirme ve daha ne gelirse aklınıza... Reform onlar için sadece politik bir taktiktir. Keşke samimi olsalardı. Kendilerini 2023'e ulaştirabilecek yeni yollar-yöntemler bulmaları gerekiyordu. Aha da reform... 20.11.2020

Bülent Arınç'ın röportajının bir kısmını izledim biraz önce. Mutfakta yemek yapıyordum. Bu nedenle tümüne vakıf olamadım. Ancak hukuk ve yargı meselesindeki yaklaşımları ders gibiydi vesselâm. Sanki en has demokrattı konuşan. Şok oldum vallahi. Neyse yarınki yemeklere dönmeliyim. Gece yarısı tekrarını izlerim artık. 20.11.2020

  Eh! Paçalar tutuşunca faiz de haram olmaktan çıkar tabii. 20.11.2020

İnsanları bedenlerini satarak yaşamak zorunda bırakan hiçbir sistem adil olamaz. 

Hapishaneler tıklım-tıkış belli ki.  Yoksa 65 yaş ve üzeri hapı yutmuştu.