VE ÇOCUKSU BİR ANI - YAZI

Bütün gün dolaşmışım.

Ağzıma bir lokma bir şey girmemiş.

Açlığım ağır basıyor ve arabayı yol üstünde bir dürümcünün önüne çekiyorum.

Başkalarının bakışları altında bir şeyler yemek hiç adetim olmasa da ve soğuğa rağmen kaldırımdaki bir tabureye çöküp dürüm sipariş ediyorum.

Kısa sürede geliyor.

Ve bakışlara aldırmadan yemeğe koyuluyorum.

İlerden 7-8 yaşlarında bir çocuk geliyor.

Yırtık pabuçlarından parmakları görünüyor.

Üzerinde hayli eskimiş giysiler.

Sırtında taşıdığı okul çantası ise delik-deşik.

Çocuk direkt bana doğru geliyor, yaklaşıyor ve "abi bana da bir dürüm alır mısın?" diyor.

Buz kesiyorum.

"Tamam, otur" diyorum.

Oturuyor ve ona da bir dürüm söylüyorum.

Kalbim öylesine ezik ki, çocuğa bakmaya bile utanıyorum.

Bir müddet sonra onun dürümü de geliyor.

Çocuk, garsona; "abi paket yapar mısın?" diye soruyor.

Şaşkınlıkla soruyorum:"sıcak sıcak burada yesene."

"Yok abi" diyor.

"Evde beni bekleyen iki kardeşim daha var."

Hay ben böyle hayatın!..

20.11.2019