> HOŞÇAKAL DELİKANLIM - ŞİİR

devrim için çıkmışız yola

bayraklarımızda orak çekiç

marşımız işçi marşı

marşımız enternasyonal

Paletler altında kanlandı 1 Mayıs

Taksim meydanında vuruldu yoldaşlarım

suikast silahları mevzilenmiş pencerelerinde

göğe uzanan hain siperlerin

kurşun sağnağı altında sniperlerin

zihnimiz bembeyaz dolunay

henüz doğmuş şaşkın bir tay

filinta

isyankâr

taze nasırlı sağ yumruklarımız havada

yolumuz balçık

yolumuz diken

nallamışız ayaklarımızı

çivilemişiz topuklarımıza

kanla harmanlamışız terimizi

onurumuzu katık etmişiz

taşımak için sırtımızda yarınları

ilkesi yapmışız mücadelemizin

bilimsel gerçekliği

değildi yoldaşım değildi

yarınlar hayal değildi

Hüseyin’im değildi

Çorum’un bağrında yangın cayır cayır

yarınlar düşman değildi

lâkin civa misali

yarınlar ağır

yarınlar prangalıydı yarınlara

oysa tecrübemiz yarınlardı yalnızca

bilinsin ki değildir kamburdan

sırtımız eğriyse bugün

yolda kesilmiş soluğumuz

tamamlanamamış masalımız heybede

çakımızın yanında

İsveç malıydı çakılarımız

koruyamadı bizi şarapnellerden

ultra otomatiklerden

kırılmış bacaklarımız

bilirim atları vurur akiller

vurmuşlar tenha köşelerde

düşsel kahramanlar olmuşuz

ziftli zifir gönüllerde

DAL mahzenlerinde yerimiz hazırdı

bire iki dört can

binlercemiz zulüm kafeslerinde

onbinlercemiz ilticacı

toprağından

kavgasından azade

yabanıl

kapital ellerde

çürümüş cesetlerimiz

soğuk ve kanlı sularında Meriç'in

kimimiz düşmüşüz

özgürlük diye haykırırken

Filistin cephelerinde

değil gönül zoruyla değil

karşılıksız

bir an bile düşünmeden ölümü

defnimiz olmamış hiç

kalabalıklar kaldırmamış cenazemizi

kanatlanırken ruhlarımız

kuş bedenlerimizden

güvercin kalbiydi temiz

gelecek denilen geçmişe

hayat denilen ölümden

meğer bize yakışmazmış çim pistler

kaygan ve yumuşak döşekler

oysa bizim içinmiş

mimarisi soysuz

yerin dibindeki zindanlar

tabutluklar

çöpe atılan cesetler

yerlerdedir yitik ideallerimiz

çıplak ayalarımız ceplerimizde

evrilmişiz buemarang etkisi

Freud'a ve şaire rağmen

evrim sürecinin tersine

geçmişin bilinmez merhalesine

orkestramız susmuş

pişmanlık bilmez dillerimiz

kopmuş

avunamamışız ah

avutulamamışız

masal gibiymiş

bütün güncel masallar

yalanmış

rantçı

tekçi

riyakâr

mazideki coşkularımız

yıldızdır göklerde şimdi

kimi ışır kimi kararır

kimi sönmüştür çoktan

ölüm süpürürken hayallerimizi

insan girmez meydanlarından İstanbul’un

İnsan girmez Taksim Meydanı'ndan

vazgeçmişiz güneşin zaptından ey hayat

şairim gücenme bana

affet çocuk affet

toplayın mirasımızı

bırakmayın çöplerde

bir de

soldurmayın ne olur

izinsiz yakanıza iliştirdiğim

kan kızıl karanfilleri

hoşça kalır mı gözyaşlarım

utanır mı kendinden

hoşça akar mı bilmem

bırakın süzülsün

acıtarak yanaklarımı

yaksın tenimi

revadır bana acılarım

revadır salgın ölümler

hoşça kal delikanlım

hoşça kal filinta isyanım

kavuruyor güneş

ahh

ahh

ahh

Aylan bebekler beklerken beni kumsalda

hoşça kal yavrum

12.11.2019