KUDRET KÖKSAL

her köşe başında zulüm her köşe başında kan bu sözcükler lûgattan ne zaman silinecek ne zaman gereceğiz bu sözcükleri çarmıha (Eski bir şiirden)

değil mümkün değil kaskatı bir kadavranın kapkara bir gölgeye bürünmüş yüreğine benzeyen zindanlar geliyor aklıma değil mümkün değil katliam yine katliam zindan yine zindan bu bahar (Bir şiirden kesitler)

FİLİSTİN ANADOLU HALKLARININ VİCDANIDIR Kimbilir kaç ölü verdi o topraklarda Anadolu çocukları?

Ve Hanzala... Halâ yüzünü göstermedi bize. Gösterecek gibi de görünmüyor. Filistin halkı topraklarından sürülüyor. Öyle Hamas-mamas değil. Yaşasın süresiz intifada.

ah hadi gel boşver sosyal mesafeleri fırlat at maskeni hijyen olmayı bırak öleceksem sen öldür beni Gel

Nerde satılır; Şöyle ağız dolusu kahkahalar? Ah unutmuşum! Bütün dükkânlar kapalı.

İsrail kara kuvvetleri Gazze'de. İsrail, topraklarına Gazze'yi de mi katacak?

Yazdıklarımız, çizdiklerimiz, söylediklerimiz çapımızdan fazla değildir.

Hadi yazalım bakalım bir maske macerası daha. Belki bir-iki kişiyi güldürürüz de, fukaraya et kurban etmiş gibi sevaba gireriz. Bir kahkaha 1 kg. pirzolaya eşdeğer mi bilmem ama (çünkü ben onların tartılarına hiç güvenmiyorum) göreceğiz bakalım. Hem de şu yokluk günlerinde… Yok yok anacığım! Minnet duymanıza gerek yok. Afiyet olsun. Dostlarım, Hiç düşündünüz mü? Örümcek Adam’dan, Batman’a, Kızıl Maske’ye kadar pek çok halk kahramanı niçin maskeliydiler? Aha daha fazla yormayın boşuna o yorgun zihninizi. Cevabı ben vereyim. Çünkü maskeleri vardı. Oysa bildiğiniz gibi benim maskem yok. Artık emin oldum ki, bu nedenle beni kahramanınız olarak görmekten imtina edersiniz. Ama ister imtina edin, ister imtihan edin ben her halükârda bir halk kahramanı olabilecek gen yapısına sahibim. Vücudumdaki çok sayıda ben bunu kanıtlamak için yeterlidir. Ayrıca DNA dizilişim öylesine zariftir ki, atom mikroskobum olsa, size de gösterirdim. Yine gösteririm ama, sanırım pek inandırıcı olmaz. Neyse… Biliy...

Bazılarımız için bayram, bazılarımız için anma günü. Bugün Soma'nın yıldönümü. Kişisel hafızalarımız doldu da doldu. Ancak her gün kadersiz ölümleri, katliamları önümüze getirmeye devam ediyor hayatın hafızası. Hangi ölümleri anmadan günü geçiştirebiliriz bilmem. İşte bayram... Yahudilerle Müslümanlar birbirlerini katlediyorlar. Tek bir din dünyaya egemen olmadıkça -ki o zaman da mezhep savaşları ön plâna çıkacaktır- bunun sonu gelmeyecek gibi görünüyor. Bayramlar nasıl kutlu ve mübarek olabilir ki bu şartlarda. şimdi ellerimi uzatacağım yakarmak için değil avuçlarımda maden kömürü arkamı döneceğim izansız olduğum için değil sırtım kömür karası gönlümü açacağım bazıları için fuzuli bitip giden unutulan bazıları içimde madenci hatırası 13.05.2020

Bu zihniyetle bu virüs nasıl altedilecek? Binlerce kişi Ayasofya ve Sultanahmet'te...

Bazen cevapsız bırakmak, cevabın kendisidir.

(Aşk kavramı üzerine, nacizane) Brigitte Bardot’u çok iyi tanır eskiler ve unutmazlar. Unutamazlar… Dünya erkeğinin, güzelliğine neredeyse tapındığı bir dilberdi kendisi. Erkeklere göre seks sembolü. Her erkeğin hayalini süsleyen sarışın lolita. Ama benim için hiç öyle olmadı. İnanın olmadı. En kızışık gençlik dönemlerimde bile hayallerimde hiç yer almadı . Fantazilerimi süslemedi. Örneğin bir Sophia Loren’in yanında sözü bile edilmezdi. Bazıları öyledir. Benim gibi… Belki biraz garip gelecek size. Belki bazı erkeklerimize ‘adam olana yakışmaz’ olarak görünecek bu durum. Bütün dünya için çok şey ifade eden bir ‘değer’, benim için hiç bir şey ifade etmedi. Tek bir filmine bile gitmedim sinemalarda. Oysa salonlar tıklım-tıkış dolardı Hakkında 45'likler bile çıkartılmıştı... Çünkü bence güzellik sadece gözlerle değil, kulaklarla, tavırlarla, beyinle ve kalple de oluşan bir algıdır; ya da histir diyelim. Beyin ve kalp tamam da, ‘kulak ne oluyor’ dediğinizi duyar gibiyim. Kulak sestir,...

ağlıyor çocuk kıyamet gibi yıkım vurmuş üstüne kalıntılar ıçinde bir çığlık inliyor Beyrut bir ud sesi yalıyor kentin sokaklarını acı acı vuruyor mızrap hüzün yayılıyor tellerinden bir iç çekiş bir çığlık soruyor çocuk nerede annem nerede babam ipince bir kan sızıyor ötelerden bir yerden bir damla gözyaşı karışıyor içine ağlıyor çocuk nedenini bilmediği bir kederde gülüyor adam zevkle geriniyor ağzı derin bir nefes purosundan biz güvenliğimizi sağladık yok olmalı Lübnan gülüyor adam Şaron denen bir alçak (Sabra-Şarilla katliamını unutma) 17. 09.1982 Mamak Askeri Ceza Ve Tutukevi A Blok Tecrit 3 Arka 7

  susadım Besisso susadım yitik kollu kardeşim tutsak bir kuş gibi bulutlara kavruk bir çiçek gibi yağmurlara duyuyorum Besisso duyuyorum bir başıma hücredeyim coşkun bir nehir gibi kulaklarıma akıyor sesin durma haykır ülkem ülkem seni anlıyorum kardeşim ve yanındayım susadım Besisso susadım senin ülkene susadığın kadar özgürlüğe susadım susamak bir ihtiyaçtır güneş gözlüm koca yürek yiğidim ve birdir bütün insanlığa tıpkı umut gibidir yitmez kavuşmak ihtiyacı biz de susadık Besisso sen ve ben yitik bacaklı kardeşim susadık elbirliğiyle ve topyekün yüreklerimiz bağlandı artık kaderimiz bağlandı seninle yitmez bu ihtiyaç Besisso yitmez ülken senin olacak özgürlük hepimizin susadık biz Besisso susadık Filistin'li kardeşim (Babalarını, kocalarını, oğullarını, yakınlarını sürgüne yolcu eden, gözü yaşlı, dudakları gülen insanlar içindir. Sabra-Şatilla'yı unutma.) 28.08.1982 - Mamak Askeri Ceza Ve Tutukevi A Blok Tecrit 3 Arka 7

Dalgalı da olsa denizin üstü... Mümkün... Kavuşmak.

Bu iş öyle Hamas'la falan olacak gibi değil. İsrail'in silah gücünü saf dışı edebilecek Filistin gücü yok. Filistin vurmaya kalktığında, İsrail otuz kat fazla vuruyor. Hiç acımadan hem de... Bu iş tam bir dayanışma anlayışıyla ve ancak halkın kendi iradesi ve gücüyle çözümlenebilir. Yok olup gitmeden önce. Tek çözüm: SÜRESİZ İNTİFADA. Başka bir yol yok.

kırmışım paslı kilitlerini gönlümün çıkmışım zindanımdan benliğimin tanığıyım şimdi bedenimin dışından yaptıklarım nedir niçin boştur ellerim ya yapamadıklarım borçlusu muyum hayatın alacaklı mıyım hayattan uzaklaştıkça küçülen küçüldükçe büzülen büzüldükçe ufalan ufaldıkça yok olan mertebesi hiçlik serüveni midir varoluşumun son durağım hurdalık kum tanesi misali kumsalda bugün buradaysam yarın yoksam anaforundaysam kara deliğin bilinmezedir yolculuğum kendimden başkası değilim başkasının tıpkısı değilim ben kendim miyim ey hayat bu ben miyim bu kimliksiz ben ben miyim neden bedenim yabancıdır duygularıma neden duygularım yabancıdır simama dönme vakti değil mi artık kendi içime sığınmalıyım çıkmalıyım girdabımdan kırmadan kimseleri üzmeden kimseleri kalbime gömülmeliyim sanki şurda ne kaldı ha virüstür davet çıkaran ha eceldir davetsiz koşar adım yaklaşan

ÖLEN, KALANLARI DA ÖLDÜRSEYDİ, HAYATIN DEVAMI VE İNKİŞAFI MÜMKÜN OLMAZDI. ZAMAN, ÖLÜM ACILARINI BİLE GÜZEL ANILARA DÖNÜŞTÜREBİLEN BİR REÇETEDİR.

Din temelli değil mi bütün savaşlar? Ve siz... İnsanlık adına gelmediniz mi? İnsanlığı mahvettiniz.