BİRLİK EZGİ KÖKSAL - OYUN - ŞİİR

Hep babam mı yazacak

Benim de elbet ona şiirim var.

Babam bir kabus görmüş. Anlattı bana, bu şiiri onun üzerine yazdım. Hatta kısa film olarak yarı animasyon yarı gerçek senaryosu da mevcut. Çekebilirsem ödül alırdı bence bu yarı sürreal yarı gerçek film.

Kabus şöyle:

Babam hücrede ben de 3 yaşlarındayım ve dünyaya tutunmuşum dönüp duruyorum.

Babam ellerini çıkarmış parmaklıklardan ama beni yakalayamıyor. Tutamıyor.

Ve aglamaya başlıyor korkuyor düşüxem diye

Beni korumak istiyor…

Ben de onun üzerine bu şiiiri sonra da kısa filmi yazmıştım

OYUN

Bir çığlık bu babacığım;

Senin için yarım kalan,

Peşini hiç bırakmayan

Bir oyun bu babacığım;

Benim için yarım kalan,

Aklımdan hiç çıkmayan.

Sen kutuda kilitlisin.

Bir penceresi var,

Küçük

Oradan uzatmış ellerini

Yakalamaya çalışıyorsun beni.

Bense daha çok küçüğüm

Dünyaya tutunmuş sıkı sıkı

Onunla birlikte

Dönüyorum dönüyorum...

Üstelik çok da hızlı.

Ama birden sihir yapıp yok oluyorsun sen

Dönmeyi bırakıyorum

Her yerde seni arıyorum

Kutunun yanına gidip

Penceresinden bakıyorum

Ve seni ağlarken buluyorum

Hiç boşuna ağlama

Mızıkçılık da yapma

Anahtarı istiyorsan

Önce beni yakala

Babam ve onun kaybolan yılları için

Birlik Ezgi Köksal

22.10.2015

--------------------------------------

Bu şiirdeki çocuksu sitemini çok iyi anlıyorum tatlım. Gelirdin, kucağıma alamazdım seni. 'Niçin baba? diye sorardın teller arkasından. 'Niçin yanına almıyorsun beni?' Kucaklaşmak, koşturmak, oynamak varken. Yerde bulduğun kuru dal parçalarını uzatmaya çalışırdın çiçek niyetine tellerin arasından. Bir şiirde gördüysen eğer, odur. Çok acı çekiyordun. 'Getirmeyin görüşlere' demiştim. 'Acı çekmesin, alışsın.'

unutamadığım

o tek kurşunu kızılca kıyametin

o teller arasında geçitlenen kurumuş dal parçası

ve adsız yolcusu sevda labirentinin

ah anlatılası değil bu ılgım

kan çiçekleri vahşetin