BİRAZ DA GÜLMECE -ÖLÜM ŞİİRLERİ İÇİNDEN-

 

Sabah...
Yataktayım.
Telefon çaldı, şifonyerin üstünden aldım.
Fakat zaten sabahlamışım; tam uyku sersemiyim yani.
Telefonu açmaya çalışırken yanlışlıkla kapattım.
Bir kadın arkadaş.
Tekrar arayacağını düşünerek hızlıca banyoya gittim.
Hızlıca yüzümü yıkadım, -ah pardon ve affola- hızlıca çişimi yaptım.
Tekrar telefonu kurcaladım ki, yeniden çaldı.
Nitekim yine aynı kadın arkadaş.
Açtım.
'Niçin yüzüme kapattın telefonu?'
'Nasıl? Açık mıydı sanki?'
'Açıktı tabii. Yüzünü yıkadın, çişini yaptın.'
'Neeee... Nasıl ya?'
'Görüntülü müydü yoksa? Bir şey gördün mü?'
'Hayır, görmedim.'
Görmek ister miydi bilmem.
Ama nasıl utandım, anlatamam.
Keşke prostat olsaydım da, prostat bezi olsaydı altımda.
Siz siz olun banyoya-tuvalete telefonla gitmeyin.
(Bu arada Ayten'den sonraki 4. kitap: Maske Maceralarım-Mizah.)
Ve not: Konuşamadıklarımı yazabilirim. Ayrıca konu ettiğim arkadaşım bekârdır ve şakayı anlayabilecek ve kaldırabilecek kadar da akıllıdır. Merak etmeyin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KANDIRA'LI BİR ÇİNGEN - MUSTAFA KANDIRALI - YAZI

MİLİTARİZM, ASKERİ DARBELER, DEVRİMLER - YAZI - SİYASİ

MOMMY MOMMY - YAZI

DAHA 13 KERE İNTİHAR EDEBİLİRSİN - YAZI

> BABAYIM BEN - ŞİİR

BİR YALAN TAKTİK - İYİ POLİS - YAZI - POLİTİK

HAY BEN BÖYLE TOPLUMUN - KISA YAZI