> BİR GÜN MUTLAKA ANA - ŞİİR
Bir gün mutlaka ana
Patlayacaktır canevimizdeki tomurcuklar
Fışkıracaktır sevda gülleri
Hasretlerimizi taşıyacaktır yağız atlar
Yeter ki kalplerimizde yaşanmasın ayrılıklar
Bir gün mutlaka ana
Görüş yerleri bayram yerlerimiz olacaktır
Ve değil demir parmaklıklar, tel örgüler
Ellerimiz defne dallarında buluşacaktır
Bir gün mutlaka ana
Ceylan gözlü çocuklarımız
Ceylan gözlü çocuklarının
Ceylan gözlü çocuklarına
Bu destanı anlatacaklardır
Varsın acılar kanırtsın kalplerimizi şimdi
Elbet bir gün deli volkanlar gibi kükreyecektir sevinçlerimiz
Büyük acılar büyük sevinçler doğuracaktır çünkü
Bir gün mutlaka ana
Çiğdem çiçek açınca geleceğim
İşte sözüm oğul sözüdür
Ve ranzam tanıktır
Pencerem tanıktır
Kitaplarım tanıktır işte
Göklerin en mavisinden
Dağların en yücesinden
Gonca güller getireceğim
Bir gün mutlaka ana
Ne bir mucizedir bu
Ve ne bir kehânettir asla
Sevdalarımızın uç verdiği bu cânım topraklarda
Kalmayacaktır tek bir gözü yaşlı ana
Zulmü oğul eyledi gün
Anacığım
Elbet sevinci de eyler
Yeterki solmasın kalplerimizdeki kan kızıl karanfiller
Bir gün mutlaka ana
Mutlaka geleceğim
O mis kokan saçlarından
Saçlarından öpeceğim
Mutlaka
8 Mayıs 1983 - Mamak
Not: Bu "şiir'in" son iki dizesini, şiiri analarına gönderen köy kökenli cürümler, yoldaşlar ve özellikle Kürt olanlar şöyle değiştirirlerdi:
O toprak kokan ellerinden
Ellerinden öpeceğim.
O toprak kokan ellerinden
Ellerinden öpeceğim.
Şiirin kikâyesi de vardır.
Mamak'ta yazılmış epey Şiirin var sanıyorum Kudret abi nefesine sağlık..
YanıtlaSilTeşekkür ederim
YanıtlaSilEvet. Hayli var.
Sil