> KIRMIŞIM PASLI KİLİTLERİNİ GÖNLÜMÜM - ŞİİR
Kırmışım
paslı kilitlerini gönlümün
çıkmışım zindanımdan
benliğimin tanığıyım şimdi
bedenimin dışından
yaptıklarım nedir
niçin boştur ellerim
ya yapamadıklarım
borçlusu muyum hayatın
alacaklı mıyım hayattan
uzaklaştıkça küçülen
küçüldükçe büzülen
büzüldükçe ufalan
ufaldıkça yok olan
mertebesi hiçlik
serüveni midir varoluşumun
son durağımdır hurdalık
kum tanesi misali kumsalda
bugün buradaysam
yarın yoksam
anaforundaysam kara deliğin
bilinmezedir yolculuğum
kendimden başkası değilim
başkasının tıpkısı değilim
ben kendim miyim ey hayat
bu ben miyim
bu kimliksiz ben
neden bedenim yabancıdır duygularıma
neden duygularım yabancıdır simama
dönme vaktidir artık
kendi içime sığınmalıyım
çıkmalıyım girdabımdan
kırmadan kimseleri
üzmeden kimseleri
kalbime gömülmeliyim
sanki şurda ne kaldı
ha virüstür
davet çıkaran
ha eceldir
davetsiz
koşar adım yaklaşan
https://kudretkoksal.blogspot.com/
Yorumlar
Yorum Gönder