KENDİMLE ROPÖRTAJ - YAZI

 Sorarlar:

- Yazılarında, şiirlerinde hep aşk var. Aşık mısın?

- Hem de delicesine, tutkuyla, ölürcesine.

- Kim bu kadın, tanıyabilir miyim?

- Tanıyamazsın. Çok güzel bir kadın olduğunu biliyorum yalnızca.

Ama, kadınlığını yaşayarak görmüş değilim.

- Nasıl, kadın değil mi yani?

- Kadındır elbet. Bir erkek o kadar güzel, zarif ve narin olamaz.

- Nasıl bilmiyor musun, görüşmüyor musun?

- Bilmiyorum ve görüşmüyorum.

- Küs müsün yani?

- Değilim. Ona asla küsemem. Ona küsersem yazmalarım

sonlanır, yazamam.

- Saçları ne renk, sarışın mı?

- Bilmiyorum. Siyah saçlı galiba.

- Ya gözleri?

- Bilmiyorum. Kara gözlü ve siyah sürmeli olmalı. Beyaza yakın tenli.

- Uzun mu, kısa mı, şişman mı, zayıf mı?

- Bilmiyorum. Ama makul ölçülerde olduğunu sanıyorum.

- Hiç dokunmadın mı tenine, hiç mi elini tutmadın?

- Dokunmadım, tutmadım hiç.

- Bu nasıl iş ağbi, böyle bir kadın yok mu yoksa?

- Var

- Bu şiirleri yazdırdığına göre sana, var olmalı. O halde nerde?

Evli falan da, o nedenle mi görüşemiyorsun acaba?

- Yoktan varolmayı duymadın mı sen hiç sevgili kardeşim?

Fizik realitesi değil bu, yoktan var olabilir. Ya da yokken var

edilebilir.

-Tamam da nerde abicim, nerde?

- Hayallerimde... Hayallerimde

Yaşadığım bütün aşklar, hayatın tam içindedir ama

hayallerimdir onları var eden.

Zaten hayaller ve gerçekler hiç örtüşmezler ki birbirleriyle.

O nedenle fiziken var olmuş, olmamış önemi yoktur aslında.

Belki gerçeği çıkıverse bir gün karşıma, hayallerim yok olacaktır.

Lâkin ben hayallerimle yazarım.

Ve hayallerime yazarım daima.

O bensiz var olabilir. Ama ben onsuz yokum.

Hayallerim yoksa yazmalarım da yoktur.

Yazmalarım yoksa ben de yokum.

Ve hiçlik, bazılarının tanımladığı gibi bir mertebe değildir asla.

Dolayısıyla ve olacaksa,hayallerimi sonlandırmayacak kadınlar

olmalıdıdır.

25.12.2020