GEL, N'OLUR GEL -- ŞİİR

Hep bir çağrıdan ibarettir hayat.

Çocuklarımıza, eşlerimize, sevgililerimize..

Ağzımız söyleyemez bazen, ama kalbimiz söyler, ellerimiz yazar.

İşte o zaman yalansızdır bütün çağrılar.

GEL...

N'OLUR GEL...

Aşağıdaki şiir bir babanın çocuğuna çağrısıdır.

Hücrede ve hasretlikleri biriktirmiş bir babanın.

Madem ki yazılmıştır.

Gerçekliği ve samimiyeti şüphesizdir.

Bilmem.

Yeniden paylaşmak istedim işte.

----------------------------------------------------

Üşürüm

Oyy dona dona tir tir

Yalım karam

Minik yarim

Yanımda sen olmayınca

Bebeğim

Yanımda sen olmayınca

Gel

N'olur gel

Etme

Eyleme

Bi başıma koma beni

Giitme

Giiitme

Giiiitme

Sana ihtiyacım var

Bebeğim

Sana ihtiyacım var

Şavkımaz hücremde güneşin rengi

Sarmaz yalım gibi dört bir yanım vah

Bilmez yaz bahar bilmez bu meret

Kanıma işler bir illet gibi

Hayy canıma can

Kurbaaaaan

Gel

Hasretinden kanlı yollar aştığım

Kar üstüne çarşaf gerip yattığım

Başına bin deli yürek yaktığım

Kısasa kısas

Değil

Bire bin verdiğim

Fedadır gözlerine gel

Kapkara bir kefene bürüdüm anıları

Bir ceset gibi donuk ellerimle

Üstelık

Terkedip gitti hayat

Mıhladı bir encik gibi beni ahh

Mıhladı bu kör karanlık hücreye

Koşarım kar kar üstüne gün boyu

Koşarım çığ çığ üstüne gün boyu

Koşarım ikiye iki voltam

Yetmişe dört can ranzam

Gel

Resimlerin dondurmasın zamanı

Gel

Resimlerin solmasın gözlerimde

Ve inan

Boyun eğmem sensizliğin hükmüne

İnan boyun eğmem inan

Bak üşürüm

Oyy kış kış ceset ceset

Gel

Hadi

Çabuk

Ve sıcak

Isıt kalbimi

Biraz

N'olur

Sana muhtacım

Ezgi'm

Sana muhtacım

Gel

Tarih: Çok uzun yıllar önce