> KALBİM FİRARDA - GECE - ŞİİR

kalbim firarda

süzülüp göğüs kafesimden

uzaklaştı

karanlık labirentlerine doğru kentin

varoşlardan

varoşsuz evsizlere

kimsesiz hayvanlarından sokakların

hüzünlü albenisine

kimliksiz hayat kadınlarının

kadınlar gördü

dayak yiyen kadınlar

renksiz duvarların ötesinde

öldürülen

bebeler gördü

tacize uğrayan

tecavüz edilen

ejderha pençelere

kanbağıyla bağlı

damlarına kondu mapushanelerin

gönül borcunu iletti

diyetini özgürlüğüyle ödeyenlere

kahpeliklerin

kenti özgürce resmetti

bu gece

kalbim

aklımı bırakarak

kafatasımdaki kanlı hücresinde

düşünsel değildi bu yolculuk

iradi değildi

bir encik kadar gayesiz

iradesiz

içgüdüseldi

ah ayıplar mısınız

içimden geldiği gibi

hıçkırıklarla ağlasam

çığlık çığlık bağırsam

anlar mısınız