> BEN GENE SANA VURGUNUM - ŞİİR
Can dostum...
Narin, zarif -şair gibi değil- şair arkadaşım...
Yaşar Üstün...
Yıllar sonra -kolay değil, yaklaşık 30 yıl sonra- 3-5 saat geçirdik bugün.
Hatıralar...
Ve iliklerimize kadar yeniden hissettiklerimiz, yeniden yaşadıklarımız...
Aşağıdaki şiir müsveddesi bu nedenle gündeme gelmiştir bu gece.
Müsveddedir evet müsveddedir ama, öyle de olsa bir hikayesi vardır; kağıda dökülmüş her mısranın, her satırın olduğu gibi.
Yıl 1983... 06.06.1983. Tam 36 yıl öncesi yani.
Hikayenin geçtiği yer, yerin dibinde, zemini beton, karanlık ve 1.90'a 1.90 m. boyutlarında, "yasal" bir hücredir:
Mamak!
Tutuklu siyasi, rutin uygulanan şiddet ve dayaklardan değil ama, her haber saatinde bangır bangır hücrelere dinlettirilen cuntacı bildirilerinden bıkıp usanmıştır.
Ve 6 Haziran günü akşam saat 7'de mahkumlara akşam haberlerini dinletmek üzere, yine radyo açılır ve hoparlörlerden kulakları sağır eden bir cızırtı yayılır kanlı-karanlık koridorlarda önce.
Ama hemen sonrasında hiç beklenmedik birşey olur ve ölüm haberleri yerine, Nükhet Duru'nun o muhteşem sesi yankılanır mahpusların kulaklarında.
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
Ve anında radyo susturulur.
İşte aşağıya aktardığım bu satırlar, beynimize kazınan o beş saniyenin ürünüdür.
VURGUNUM
Zamanı dondurdular
Şafağı sökmez gecelerimin gayrı
Bu karanlık...
Bu korkunç karanlık...
Bu ortaçağ karanlığı...
Bu misli menendi görülmemiş cellat.
Gülüm gülüm
Neyleyim?
Göremem seni.
Bilirim bilmesine
Varsın
Yedi iklim beş kıtada varsın.
Varsın ya...
Duyamam seni
Konuşamam seni.
Ve kanda kalır haberim
Yazamam seni.
Haşaa!
Üç maymunların öyküsü değil anlattığımız
Güneşin katlidir bu.
Öyledir
Öyledir ama
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
Dostluk bu
Nasıl puştluk doğurur demeyesin
Doğurur.
Soluduğun kurt havasıdır çünkü.
İşte namerdi gezdirmede taht-ı revan
İşte kol gezmede hıyanet
İşte kanlı kefen gömleğim
İşte kalem kırmada ferman.
Ve işte...
Arılar döllemede değil çiçeklerini gayrı
Kuzular meeelemede değil.
Gülüm gülüm
Orman kanunudur bu
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
Bebeği götürdüler
Yalanla nennidiler
Beşiğin kirlettiler
Sevmez oldu sevdalık
Mala can değiştiler.
Can dayanır mı buna?
Demeyesin
Can bu can!
Dayanır katmer katmer acıya
Dayanır katar katar hasrete
Çıkmaz şu virane yürekten.
Gülüm gülüm
Hayatın zaferidir bu
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
Ha gelmiş
Ha gelecekmiş ölüm
Yanda yörede pusuda
Allah vergisi değildir gayrı
Kula kul vergisidir
Gelsin bakalım
Görsün bakalım
Daha kaç yol vuracaksa damgasını alınçatıma
Vursun bakalım.
Yiğitlik hakkı bilende
Selamım dost selamıdır.
Böylece bellemişiz çünkü
Ve böylece biline.
Gülüm gülüm
Ölürüm işte
Ölürüm ama...
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
"BEN GENE SANA VURGUNUM"
"GENE SANA VURGUNUM"
"GENE GENE VURGUNUM"
"GENE VURGUNUM"
"VURGUNUM"
Face'de paylaşılma tarihi: 13.10.2019
Yorumlar
Yorum Gönder