KUDRET KÖKSAL

Bolivya'da 'Kadınları Erkek Egemenliğinden Kurtarma Bakanlığı' kuruldu. Yerli Quechua halkından Sabina Orellana adlı lider kadın, bu göreve getirilen isim oldu.

yalnızlığını gördüm zayıflamışsın bir çiçek vardı elinde kuru ve solgun akmıştı makyajın gözyaşlarının izi yanaklarında seni hiç böyle görmedim soluk bakımsız canı cansız yalnızlığını gördüm ağzına hapsettiğin çığlığın kalbine gömdüğün aşkın çaresiz tılsımın etkisiz büyülerin kararmıştı ışığın ağlama güzel kadın ağlama ebedidir insanoğlunun yalnızlığı altıdır toprağın nihayette alacaksın yalnızlığını aynaya bakacaksın saçlarını toplayacaksın yüzünü yıkacaksın bir demli kahve yapacaksın yalnızlığınla yalnız sohbeti yalnızlığınla yapacaksın bekleme yoktur vefası insanın kahveninse kırk yıl hatırı vardır yalnızlığını gördüm gövdenin dışında çırpınırken ağlama kadın ağlama genetiktir yalnızlık tanrının dna'sından geçmiştir insana ve sonra insandan insana yalnızlığını gördüm ah bugün şaşırmadım Ama nasıl üzüldüm kendi yalnızlığımı hatırladım

çoktur alnımdaki çizgiler derindir nasırlı olmasa da ellerim ey hayat nasırlar kalbimdedir  

Heyy adam! Hemşerim! Ayağını denk at. O kadın sana inanmış, sana güvenmiş, seni beğenmiş, seni sevmiş. Seni seçmiş bre ahmak, seni seçmiş. Sen seçilecek adam mıydın pis zorba. Nasıl olmuşsa olmuş. Bırak kadının yakasını. Cendereye alma. İşkence etme. Çünkü bir gün gelecek, belki o kadın değil ama, ben atacağım okkalı bir yumruk suratına. Bre çirkef. Adam, eşi midir, sevgilisi midir bilmem, gözümün önünde kadını öyle bir eziyor ki... Neymiş, neden telefon ettiğinde geç açıyormuş, ne yapıyormuş o sırada? Meşgulse telefon, kimle konuşuyormuş, konuştuğu erkek miymiş? Vah zavallı vah! Ve öyle çok karşılaşıyorum ki böyle tiplerle. 29.11.2019

hâla yatar mısın sahilde güneş vücudunu kavurur tuzlu sularında Akdeniz'in tenin cılk yara yavrum açsın susamışsın gel hadi gel kalbimde yat tuzu yakmaz kanımın güneş de görmez öyle beslerim seni büyütürüm izin vermem ölmene gel hadi gel çabuk gir içime gel bebeğim ölme 29.11.2019 Aylan bebek geldi gözlerimin önüne birden. Aklıma düştü Aylan bebekler. Ve parmaklarımın ucuna dokundu. Ben de paylaştım, gündem-dışı olsa bile. Gerçi bebekler her zaman gündemde olmalı. Hele Aylan bebekler...  

bir kadını andık bu gece doğum gününü kutladık elliüçtü yaşı sene-i devriyesi dolmadan toprağı bile oturmadan diğerlerine değmedi gözlerimiz söz etmedik adından hatırlamadık hatıraları resmine bile bakmadan kendisi vardı veya yoktu ama ordaydı mumlarını söndürdük gözyaşlarıyla kızlarımızın pastasını kestik dilimledik paylaştırdık bütün hüzünleri ıssız kadar sessiz bağırtısız müzik yoktu dans yoktu coşku yok balonlarımız yoktu bir kadını andık bu gece doğum gününü kutladık gözleri vardı veya yoktu ama kendisi ordaydı cumartesi gibi ana çocuk bebek kadın vefa cefa sadakat sabır şefkat vicdan can ve unutulmuş tüm sözcükleri lûgatın amazon gibi savaşçı vahşi saldırgan korkutucu pes bilmez itaatsiz vakur onur kararlı inatçı cesur atak tuttuğunu bırakmaz ve unutumuş tüm vasıfları insanoğlunun İşçi gibi emekçi emekçi gibi patron paylaşan yardımlaşan veren koşan ve değişen tüm değerleri hayatın naif zarif güzel muhteşem hele o kahkahalar ah aşığı olduğum kahkahalar ve olmayan tüm güzellikleri ...

TEN’dir giden AY sende kalır Her gece yeniden yeniden doğar Kalbinde Senden aldığı KUDRET’le... Hilal Polat Sursal - Kanada 27.11.2019

Senin için Ayten. Nisan, Naz ve ben...

Ki Nisan'ım çekilmiş yatağına, halâ sessiz sessiz ağlıyor. Kim doldurabilir, kalbi çocukları için atan bir annenin boşluğunu? Yavrum... 27.11.2020

Birileri bana 'edebiyatçı yaftası' yapıştırmış. Tek gün olsun düşünmedim. Değilim. Edebiyattan anlamam. Ben şiirler yazarım gönlümce. Hikâyeler yazarım, yazılar yazarım. Ve yararlı olanı, ama seçerek okurum. Edebiyatçıymış, edebiyatmış, değilmiş bakmam. Oysa edebiyatçı, hayatının merkezine sanat olarak edebiyatı koyan kişi değil midir?. Benimse böyle bir derdim yok. Edebiyatın ne ettiğini umursamam. Yaşadıklarımı, yaşananları, düşüncelerimi, duygularımı... Yazarım. Ve fakat yazdıklarımı, edebi akımlara, ekollere, katagorilere sığınmadan, üslûbu, imlâ ve yazım kurallarını kendimce yorumlayarak, harflerin, kelimelerin kökenlerine inmeden, Arapça, Türkçe, Farsça, İngilizce hangi harf ve kelime anlamı en iyi ifade edebiliyorsa onları tercih ederek, zerre edebi kaygılara kapılmadan ve çoğu kez anlık ve akışında, çoğu kez yazıp bir daha okumadan ve hatta unutarak, kimin alıp, hangi adla kullanacağına aldırmadan, parasal karşılığı var mıdır, yok mudur ilgilenmeden ve çoğu zaman imzası...

Ki Nisan'ım çekilmiş yatağına, halâ sessiz sessiz ağlıyor. Kim doldurabilir, kalbi çocukları için atan bir annenin boşluğunu? Yavrum...

Nisan'ım yataktan kalktı, yanıma geldi. 'Sana sarılabilir miyim baba?' dedi. Virüs nedeniyle çok uzun süredir sarılamamıştık. Ağlaştık. Doğum günün kutlu olsun Ayten. Ölüp gitmiş olsan bile. Bu nedenledir ki maalesef sana... 'Nice gönlünce, mutlu, sağlıklı, upuzun yıllar' dileyemeyeceğim. Ama içimizdeki varlığın sürüyor. Hatıralarımızın en güzelleri ile. Nice upuzun yıllar Ayten... Çocuklarının, benim ve sevenlerinin kalplerinde yaşaman dileğiyle...  

  Ah bilirim o çaresizliği. O güzelim 50-60 yıllık plâklarımı, parasal olarak dibe vurduğum dönemlerde, nasıl da satmak zorunda kalışlarımı... Recep beyi anlıyorum. Borsa İstanbul'u satarken çektiği acıyı anlıyorum. Dibe vurmanın çaresizliğidir bu.  Vah vah! 26.11.2020

Devlet'ten Dev'i çıkar, Gaf ekle. N'oldu? GAFLET. Oyun büyük. Bahçesi yok mu zaten? Çıksın bahçeye hava alsın biraz. Çok bunalmış garibim. 26.11.2020 Not: Devlet Bahçeli'nin; 'Merkel'den L'yi çıkar. Merke. Tersten oku. N'oldu?: EKREM. Oyun büyük.' söylemi üzerine.

flapların yoksa yükselemezsin düşersin ve ancak hayallerinle ekleyebilirsin kanatlarına seni sonsuza yükseltecek flaplarını

Yazılarımı 'ruhum'la yazarım elbet. Yazık ki ruh, sadece bir illizyondur. Beden ölür, ruh yok olur. Yazdıklarım sadece dünyalıktır o halde. Ölümden sonrasında beni bekleyen hiç bir şey yoktur. Çünkü ben, ben olarak hiç'imdir artık; yok'umdur. Kemiklerimin bu dünyada bir süre daha misafirliği dışında... Ki gün gelecek, bütün atomlarım gibi onlar da dönüşecek, yeniden kullanım için hayata geri dönecek, başka maddelerin atom yapısında yer alacaklar. Atomlar kaybolmayacaklar. Ama bilinmeli ki, atomların gözleri, kulakları, ağızları, burunları ve ten'leri yoktur. Yani beyinleri, kalpleri ve hissiyatları da yoktur. Dolayısıyla yeniden kullanıma giren atomlarımızın bir karafatmada mı, bir kedide mi, bir insanda mı, bir ağaçta mı, bir taşta mı tekrar vücut bulduğunu maalesef gözlemleyemeyeceğiz.. Ah ruhlarımız yok olmasaydı da, tepeden seyredip, anlayabilselerdi atomik akıbetimizi. Not: Lüzum üzerine yazıldı.

Boynun kırılıp, başın öne düşse bile... Zulme boyun eğme. Kadın! Başkaca çaren yoktur.

Kadına yönelik şiddetin nihai çözümü, erkek mentalitesine ve egemenliğine dayalı toplumsal düzenin yıkılmasıdır. 25.11.2020

Kadına şiddetin sona erdirilmesini erkekten beklemek abestir. Kadın, kendisine yönelik erkek şiddetine, nefsi müdafaa kapsamında, 'şiddetle' ve örgütlü olarak karşılık vermedikçe bu iş çözülmez.

  yazmak mı istiyorsun yalnız olacaksın kaç kişi olursa olsun çevrende kesmeden irtibatı beyninle  kalbine hapsolacaksın   ne lolitaları göreceksin ne banknot düşüneceksin unutacaksın faturaları atılan kazıkları belki yokluğunu belki açlığını fütursuz yalanlarını   sevinçlerini de alacaksın yanına unutmayacaksın hesapsız acılarını hüznünü üzüntülerini   aşklarını bırakma sakın seni sen yapan onlardır asıl gerçi olmasa da olur anlamsız ihtirasların bencilliğin ölümcül tutkuların   sevmelerin olmalıdır muhakkak ve sevilmelerin gözyaşların gülüşlerin coşkuların heyecanların     başarılarını boş ver başaramadıklarını anlatmalısın inançlarının da bir mahsuru yoktur bence saçmalamadıktan sonra ama delice arzuların önemlidir sapkın olmadıkça   dikkat et politik görüşlerin mahvetmesin batırmasın hayata bakışın dibe vurdurmasın saçmalıklarını bilesin ki hayatın içind...