> YALNIZLIĞINI GÖRDÜM - ŞİİR

yalnızlığını gördüm
zayıflamışsın
bir çiçek vardı elinde
kuru ve solgun
akmıştı makyajın
gözyaşlarının izi yanaklarında
seni hiç böyle görmedim
soluk
bakımsız
canı cansız
yalnızlığını gördüm
ağzına hapsettiğin çığlığın
kalbine gömdüğün aşkın
çaresiz tılsımın
etkisiz büyülerin
kararmıştı ışığın
ağlama güzel kadın ağlama
ebedidir insanoğlunun yalnızlığı
yalnızlık değil midir toprağın altı
alacaksın yalnızlığını
aynaya bakacaksın
saçlarını toplayacaksın
yüzünü yıkacaksın
belki biraz makyaj
olmasa da olur
güzel bir kadın göreceksin karşında
bir köpüklü kahve yapacaksın
yalnızlığınla yalnız
sohbeti yalnızlığınla yapacaksın
bekleme
yoktur vefası insanın
kahveninse
kırk yıl hatırı vardır
yalnızlığını gördüm
gövdenin dışında çırpınırken
ağlama kadın ağlama
genetiktir yalnızlık
tanrının dna'sından geçmiştir canlıya
ve sonra
Adem'den insana
yalnızlığını gördüm ah bugün
şaşırmadım
ama nasıl üzüldüm
kendi yalnızlığımı hatırladım

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KANDIRA'LI BİR ÇİNGEN - MUSTAFA KANDIRALI - YAZI

MİLİTARİZM, ASKERİ DARBELER, DEVRİMLER - YAZI - SİYASİ

MOMMY MOMMY - YAZI

DAHA 13 KERE İNTİHAR EDEBİLİRSİN - YAZI

> BABAYIM BEN - ŞİİR

BİR YALAN TAKTİK - İYİ POLİS - YAZI - POLİTİK

HAY BEN BÖYLE TOPLUMUN - KISA YAZI