KENDİMLE KONUŞURUM - 20.01.2020 - YAZI
Kendimle konuşurum.
Gençlik yıllarımdan beri alışkanlığım.
Ve kağıtları konuştururum kendimle.
Bir dilim de kağıtlar.
'Deli' bu herif' diyenler olmuştur aranızda.
Hele siyasiler...
Bilirim ne dediklerini.
Güç suskunluktan gelir sanki.
Duygusuzluktan...
Oysa değil.
Olmasaydı duygular;
bunca mücadele olabilir miydi?
Bunca duyarlılık canlıya, doğaya karşı.
Kimbilir, gerçekten deliyim belki.
Umursamam kimseleri.
Ve hiç bir şeyden korkmam;
Aşktan korktuğum kadar.
Neye, kime, niçin aşık olmuşsam,
hayal kırıklıkları gelmiştir peşinden.
Hayal kırıklıkları sevinçlerle gelmez ne yazık ki.
Neyse...
Şimdi duş yapmalıyım.
Yüksek sesle konuşmalıyım kendimle.
Belki bir şiir yazmalıyım.
Sonra olabilirse, bir kaç saat uyumalıyım.
Ve tan vakti, güneşin doğuşuna kalkmalıyım.
Koşturmaca peşinden.
İyi uykular hepinize.
Yorumlar
Yorum Gönder