KENDİMLE KONUŞURUM - 20.01.2020 - YAZI


Kendimle konuşurum.
Gençlik yıllarımdan beri alışkanlığım.
Ve kağıtları konuştururum kendimle.
Bir dilim de kağıtlar.
'Deli' bu herif' diyenler olmuştur aranızda.
Hele siyasiler...
Bilirim ne dediklerini.
Güç suskunluktan gelir sanki.
Duygusuzluktan...
Oysa değil.
Olmasaydı duygular;
bunca mücadele olabilir miydi?
Bunca duyarlılık canlıya, doğaya karşı.
Kimbilir, gerçekten deliyim belki.
Umursamam kimseleri.
Ve hiç bir şeyden korkmam;
Aşktan korktuğum kadar.
Neye, kime, niçin aşık olmuşsam,
hayal kırıklıkları gelmiştir peşinden.
Hayal kırıklıkları sevinçlerle gelmez ne yazık ki.
Neyse...
Şimdi duş yapmalıyım.
Yüksek sesle konuşmalıyım kendimle.
Belki bir şiir yazmalıyım.
Sonra olabilirse, bir kaç saat uyumalıyım.
Ve tan vakti, güneşin doğuşuna kalkmalıyım.
Koşturmaca peşinden.
İyi uykular hepinize.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KANDIRA'LI BİR ÇİNGEN - MUSTAFA KANDIRALI - YAZI

MİLİTARİZM, ASKERİ DARBELER, DEVRİMLER - YAZI - SİYASİ

MOMMY MOMMY - YAZI

DAHA 13 KERE İNTİHAR EDEBİLİRSİN - YAZI

> BABAYIM BEN - ŞİİR

BİR YALAN TAKTİK - İYİ POLİS - YAZI - POLİTİK

HAY BEN BÖYLE TOPLUMUN - KISA YAZI