ŞU YARDIM KURULUŞLARINA GICIĞIM - YAZI

Her gün pek çok yardım kuruluşundan mesaj geliyor:

'Kudret şu konuda, bu konuda bize destek verip, metni imzalar mısın?'

Tabi ki destek de veririm, metni de imzalarım.

Nitekim metni imzalayıp 'tamam' tuşuna tıklıyorum.

Hemen akabinde, 'devam' için gerekli şu mesaj geliyor karşıma.

'Kudret bunun için bize 100 TL gönderir misin?'

Göndermem kardeşim, göndermem.

Değil 100 TL 100 kuruş bile göndermem.

Siz yardım desteklerini, akçe keselerinize tıkıştırmaya pek alışmışsınız belli ki.

İyi niyetin istismarı değildir de nedir bu?

Elbet bu işlerin parasız olmadığını herkes biliyor.

Ama para istemenin biçimini ve zamanını da biliriz biz.

Yoksa en azından benden, 'nah' alırsınız ve alıyorsunuz da.

Bundan üç yıl kadar önce Uluslararası bir yardım kuruluşunun faaliyetlerinde aktif olarak yer almak ve çalışmalarına gönüllüce katılmak istedim.

Aktif elemana çok ihtiyaçları vardı.

Gerekçelerimi de yazarak başvuru yaptım.

Ulan daha 'Tamam, buyur, hoşgeldin' demeden, yayınlarına abone olmam için bir form gönderdiler ve abonelik parası istediler.

İnsaf yahu, utanın!

Çalışmalarınızda fiilen ve aktif olarak görev almak istiyor bu saf. Sabır biraz kardeşim sabır.

Bu adam, size parasal olarak da destek vereceğinin işaretini vermiyor mu üye olmayı istemekle?

'Yardım deyince neden sürekli cüzdan geliyor ki aklınıza.

Hay o aklınızın.

Zaten benzer içerikli bir yazıyı kendilerine de gönderdim.

Çok da isteklice ve gönüllüce koşturacak, deneyimli ve elbet olanakları ölçüsünde davanıza maddi destek de verecek olan bir adamı kaybettiniz böylece.

Merak etmeyin.

Biz kendi başımıza da destek verip, yardımcı olmayı biliriz.

Bre ahmaklar.