HİKÂYEDEN YAŞAYIP DURMUŞUM - YAZI
Çok uzun süren bir hikâyeyi (roman denilebilir mi bilmem- çünkü kitaplaştırılmadığı sürece bir kıymet-i harbiyesi yoktur çoğu kez-) sonlandırdım bugün.
Galiba ben değil, hayat sonlandırdı.
Gerçeğe dönüştürdü ve ellerime bıraktı.
Yoğun, konsantre, ama kısacık kısa olarak.
Ardından yine uzun süreli bir başka hıkâyesi başladı hayatımın.
Ömrüm yeter mi bilmem.
Hikâyeler bunca uzun súrer de ve delip geçer de kalplerimizi, gerçekler niçin şok silahı kadar anlık ve etkilidir?
Niçin bir kısa hikâyeden daha kısa?
Her şeyleri anlayabildiğimi iddia eden ben, niçin anlayamadım bunca yıl.
Hikâyeden yaşayıp durmuşum belli ki.
09.02.2021
Yorumlar
Yorum Gönder