> SANA MUHTACIM GEL - ŞİİR

Çocuklarımıza hasretliğimiz hiç bitmez.

Zaman hızla aksa da, yaşamı gün be gün karmaşıklaştırsa da,

bizleri iyice yorgun düşürse de, duygularımızı çağın teknolojisine sermaye

etse de, insan ilişkilerini duygusuz ve soğuk kutuların karanlığına teslim

etse de, çocuklarımıza hasretliğimiz hiç bitmez.

Hele ki hayat, daha üç yaşındayken sizden uzaklaştırmışsa onları...

Dün en büyük kızım, ay parçam Ezgim'in doğum günüydü.

Belki onun bile okumadığı, bilmediği, belki de artık anlaşılması hayli güç bir çağrıyı bulup çıkarttım sararmış kağıtlarımın arasından.

Kağıtlar eskimiş ve ölmeye yüz tutmuştu ama, duygular halâ canlı ve halâ bir bebek kadar yeni ve diriydi.

İzninizle aktarıyorum.

Üşürüm

Oyy dona dona tir tir

Yalım karam

Minik yarim

Yanımda sen olmayınca

Bebeğim

Yanımda sen olmayınca

Gel

N'olur gel

Etme

Eyleme

Bi başıma koma beni

Giitme

Giiitme

Giiiitme

Sana ihtiyacım var

Bebeğim

Sana ihtiyacım var

Şavkımaz hücremde güneşin rengi

Sarmaz yalım gibi dört bir yanım vah

Bilmez yaz bahar bilmez bu meret

Kanıma işler bir illet gibi

Hayy canıma can

Kurbaaaaan

Gel

Hasretinden kanlı yollar aştığım

Kar üstüne çarşaf gerip yattığım

Başına bin deli yürek yaktığım

Kısasa kısas

Değil

Bire bin verdiğim

Fedadır gözlerine gel

Kapkara bir kefene bürüdüm anıları

Bir ceset gibi donuk ellerimle

Üstelık

Terkedip gitti hayat

Mıhladı bir encik gibi beni ahh

Mıkladı bu kör karanlık hücreye

Koşarım kar kar üstüne gün boyu

Koşarım çığ çığ üstüne gün boyu

Koşarım ikiye iki voltam

Yetmişe dört can ranzam

Gel

Resimlerin dondurmasın zamanı

Gel

Resimlerin solmasın gözlerimde

Ve inan

Boyun eğmem sensizliğin hükmüne

İnan boyun eğmem inan

Bak üşürüm

Oyy kış kış ceset ceset

Gel

Hadi

Çabuk

Ve sıcak

Isıt kalbimi

Biraz

N'olur

Sana muhtacım

Ezgi'm

Sana muhtacım

Gel

1982 Mamak