BİR SURİYELİ ÇOCUK - DİLENCİ DEĞİL ÇOCUK - 01.03.2020 - KISA HİKÂYE-ANI
Kışın soğuk günlerinden biridir.
Bir yerlere yetişme telaşı arasında ve çok acıkmışlığın dürtmesi ile, yürümekte olduğum yolda karşılaştığım küçük bir dürümcünün (söylemesi ayıp) önünde gördüğüm tabure ve sehpadan oluşan mütevazi sofraya oturdum ve alelacele bir dürüm ısmarladım.
Aslında uluorta, herkesin gözü önünde yemek pek alışkanlıklarından değildir bizim kuşağın.
Hattâ aynı sofrada olmakla birlikte, yemeyenin karşısında yemek bile hayli sıkıntılıdır.
Ama öyle acıkmışım ki, umarsızlaşmışım sanırım.
Dürümü atıştırırken ileriden 6-7 yaşlarında bir çocuğun yaklaşmakta olduğunu gördüm.
Üstü-başı kirli olmasa bile oldukça dağınık ve o soğukda pek korunaklı bir giysi de yok üzerinde.
Ve elinde bir okul çantası; sürüye sürüye yanıma yaklaştı.
Öyle rahatsız oldum ki, neredeyse montumun cebine saklayacağım dürümü.
Ve çocuk yanıbaşıma geldi; geldiği gibi sordu, bozuk bir şiveyle:
'Bana da bir dürüm alır mısın ağabey?'
Sanki çocuğun bu istemi rahatlatmıştı beni.
Hemen sipariş ettim.
Çocuğa 'otur da bekle' diyorum; oturmuyor.
Dürümü gelene kadar öylece bekledi ayakta.
Dürümcü güzel bir servisle dürümünü getirdi çocuğun.
Ama çocuk 'paket yapabilir misin ağabey' dedi.
Şaşırdım.
Sıcak sıcak yesen daha iyi değil mi' diye sordum.
Verdiği cevabı hiç unutmadım ve sanırım hiç unutmayacağım.
'Beni bekleyen iki kardeşim daha var ağabey.'
Bir yerlere yetişme telaşı arasında ve çok acıkmışlığın dürtmesi ile, yürümekte olduğum yolda karşılaştığım küçük bir dürümcünün (söylemesi ayıp) önünde gördüğüm tabure ve sehpadan oluşan mütevazi sofraya oturdum ve alelacele bir dürüm ısmarladım.
Aslında uluorta, herkesin gözü önünde yemek pek alışkanlıklarından değildir bizim kuşağın.
Hattâ aynı sofrada olmakla birlikte, yemeyenin karşısında yemek bile hayli sıkıntılıdır.
Ama öyle acıkmışım ki, umarsızlaşmışım sanırım.
Dürümü atıştırırken ileriden 6-7 yaşlarında bir çocuğun yaklaşmakta olduğunu gördüm.
Üstü-başı kirli olmasa bile oldukça dağınık ve o soğukda pek korunaklı bir giysi de yok üzerinde.
Ve elinde bir okul çantası; sürüye sürüye yanıma yaklaştı.
Öyle rahatsız oldum ki, neredeyse montumun cebine saklayacağım dürümü.
Ve çocuk yanıbaşıma geldi; geldiği gibi sordu, bozuk bir şiveyle:
'Bana da bir dürüm alır mısın ağabey?'
Sanki çocuğun bu istemi rahatlatmıştı beni.
Hemen sipariş ettim.
Çocuğa 'otur da bekle' diyorum; oturmuyor.
Dürümü gelene kadar öylece bekledi ayakta.
Dürümcü güzel bir servisle dürümünü getirdi çocuğun.
Ama çocuk 'paket yapabilir misin ağabey' dedi.
Şaşırdım.
Sıcak sıcak yesen daha iyi değil mi' diye sordum.
Verdiği cevabı hiç unutmadım ve sanırım hiç unutmayacağım.
'Beni bekleyen iki kardeşim daha var ağabey.'
Hayat böyle birşey...
'Dilenci' diye itham ederken bin kere düşünün olmaz mı?
'Dilenci' diye itham ederken bin kere düşünün olmaz mı?
Yorumlar
Yorum Gönder