AYTEN'İMİN MEZARINA GİTTİM BUGÜN - 12.08.2019 - ŞİİR


Ayten’imin mezarına gittim bugün
bayram nedeniyle değil
umurum değildir kanlı bayramlar
kanla sulanmış mezarlar
toprağına dokunmak istedim biraz

tekrar yaşamak istedim anıları
Ayten’im dağılmış mıdır çoktan
kalmışsa sadece kemikleri
kemikler de hatırlamazdı zaten
tek başıma yaşadım anıları
mecburen
su döktüm mezarına
çiçekler serpiştirdim
ne olacaksa
fakat içim de ferahladı hani
sanki suyu içen ben
koklayan ben çiçekleri
yan mezarda bir adam ağlıyor hıçkırıklarla
oğlu mezarın ayak kısmına sürükledi onu
“seni başucundan göremez annem, baba” dedi.
“ama buradan görür ağlamaklarını”
kemiklerin de gözleri olsaydı keşke
keşke görebilselerdi sevilmelerini
hayatı düşündüm bugün
nedenini ve nedensizliklerini
hem de ölümün kıyısında
Ayten’imin mezarı başında
ölümü düşündüm
kimbilir ne güzeldir gidenler için
geride hiçbir şey kalmadan
acıları da bırakarak hayata
ahh keşke ölüm kurtuluş olabilseydi
ancak kalanları da öldürmeseydi
ölenler kurtulurken
Ayten’imi düşündüm bugün
zerafetini
asaletini
güzelliğini
uzandım dokundum toprağına
tenini okşadım
hep yaptığım gibi
sakınarak kendimden
sonra kalktım yerimden
Ayten’im beni artık hatırlayamazsın
oysa sen hep hatırlanacaksın
Ayten’im sen yaşayacaksın
fakat ölen ben


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KANDIRA'LI BİR ÇİNGEN - MUSTAFA KANDIRALI - YAZI

MİLİTARİZM, ASKERİ DARBELER, DEVRİMLER - YAZI - SİYASİ

MOMMY MOMMY - YAZI

DAHA 13 KERE İNTİHAR EDEBİLİRSİN - YAZI

> BABAYIM BEN - ŞİİR

BİR YALAN TAKTİK - İYİ POLİS - YAZI - POLİTİK

HAY BEN BÖYLE TOPLUMUN - KISA YAZI