KUDRET KÖKSAL

yapamam sanırsın uçamam kanatsız öyle mi kolsuz bacaksız koşamam düşünemem yazamam evliyâ değilim yâr evliyâlar yapamaz ben yaparım 31.10.2019 kudretkoksal.blogspot.com

buz üstüne yazma dedikleri bu olsa gerek yazılıp silinmişler ve sen yavrucuğum kötülüğü hiç tatmadın yanımda yazılıp silinmişlerden başka hiç kötü bir anı yok aklımda kalan yazılıp silinmişlerden başka

  İstanbul'da günde 18.000 ton çöp toplanıyormuş. Yılda 6.500.000 tona tekabül ediyor. Çoktan çöp olmuşuz da haberimiz yok.

  ben şimdi ne yazsam kelimelerim tükendi mecalim tükendi umudum tükendi can sularım tükendi oysa can vermişlerdi zindanda canıma Önceki kitabın devamı hazır: ZİNDANDA ve ölüme böylesine yakınken II KALBİMDEKİ CAN SULARI

  Bundan bir kaç yıl önce bir eski yoldaşım şöyle demişti: "Hadi gel SGB'yi (Sosyalist Gençlik Birliği) yeniden kuralım. Sen önderlik et buna." Cevabım şöyle olmuştu: "Bu yaştan sonra gençlik örgütü kurmak bize kaldıysa, yuh olsun bu gençliğe." Şimdilerde şeytan dürtmüyor değil hani. SGB'yi yeniden kursak mı? Miyadımız dolmuş olsa da, ruhuyla genç SGB'liler olarak. Genç Sosyalist'i, Genç İşçi'yi yeniden çıkartmak... Kucaklamak bütün gençliği.

  ah Furuğ sen eril kafesteki kadın ben dişil kafesteki adam koyamam seni koynuma dokunamam etten kafesimdedir adın dilbaz olsa da parmaklarım kalbimdsuskundur  kelimeler aklımda sen Furuğ fikrimde sen aklım fikrim prangadadır oysa kalbimin ebedi tutsağısın 1 yıl önce

Cumhuriyet, ancak her alanda demokratik gelişmeleri, din, dil, ırk ayırmadan hayati-temel insan hak ve özgürlüklerini, fikri ve fikrin örgütlenme özgürlüğünü, kimsesizleri, evsizleri, bütün gençleri, yaşlıları, çocukları ve kadınları ve hayvanları ve dahi bütün canlıları kucakladığında, 'azınlıkları", diğer bütün halkları ve eşcinselleri ötekileştirmediğinde, bütün yurttaşlar yardımlarla değil, kendi emeklerinin gelirleriyle geçinebildiklerinde, dinin ve savaşın örgütlenmesinden uzak durduğunda, uğruna yaşanılabilecek-can verilebilecek kadar değer kazanacaktır. https://kudretkoksal.blogspot.com

CUMHURİYET HALKIN OLMALI ELİTİN DEĞİL VE O GÜN SOKAKLARDA DANSEDECEĞİM 28.10.2019

Cumhuriyet, otoritarizme zemin yaratıyorsa, bünyesinden Hitler'leri ve Hümeyni'leri çıkartıyorsa, demokratik olamaz. Demokratik olmayan cumhuriyet ise halkın olamaz.

70'li, 80'li yıllarda demokratlığın en önemli kıstası sosyalizme-sosyalistlere yönelik tavırlardı. Yani fikir özgürlüğü ve fikrin örgütlenmesinin savunusu. Daha sonra buna etnik gruplara, azınlıklara, ezilen halklara yönelik tavırlar eklendi. Yani ve esas olarak Kürt meselesine bakış. Ve bugün demokratlığın en önemli kıstaslarından diğerleri de, çevrecilik ve savaş karştlığıdır. Ne yazık ki, bilinen tüm demokratlar, bu konuların ya tümünden, ya bir kısmından sınıfta kaldılar. Bu ülkede bilinen, tanınan pek çok demokrasi havarisi özünde demokrat bile değillerdi ve halen değiller.

  Sosyalist Gençlik Birliği. Aynı genç ruhla SGB'liyiz.

Kâğıtlardadır hayatı yaşamışlığım. Onun dışında ölüdür yalnızlığım.

Vazgeçemedigim üç Ahmet'ten birinin doğum günüymüş bugün. Ahmet Kaya... İsyan dolu, sevda dolu, hüzün dolu şarkılarının, 12 Eylül sonrasından bu yana bende yarattığı etkileri, sanırım gözlerimi son kez kapatana kadar kalbimde yaşatacağım. https://kudretkoksal.blogspot.com

Ben ne yazayım şimdi. Yazmasam kudururum. Yazsam, bilirim kızanlar çok olacak. Olsun kudurmaktan iyidir. Elbet Cumhuriyet Monarşiye göre her şeydir. Kutlu olsun. Fakat Kapital Cumhuriyeti, Emek Cumhuriyeti karşısında hiç birşeydir. https://kudretkoksal.blogspot.com

Kadın cinayetleri..... Kadın cinayetleri..... Kadın cinayeleri...... Boş bir beklentidir ama... Neye tapınıyorsanız, o tapındığınız kahretsin sizi. İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NERDE?

Koşturmacadan biraz zaman ayırıp, bir mahalle kahvesinde çay içtim bugün. Herkesin derdi hayat pahalılığı. Boynuna yakınıyorlar. Kimi temizlik işçisi, kimi emekli, kimi memur, kimi işsiz. Dayanamadım, 'beyler' dedim hepsine hitaben. 'Hadi telefonlarınız, buzdolaplarınız, televizyonlarınız kalsın. Satın arabalarınızı, satın yazlıklarınızı.' 'Cumhurbaşkanı öyle demiyor mu? Her ailede araba var diye. Satın kardeşim.' Bak ben öyle yaptım. Az kalsın dayak yiyordum. Zor kurtardım Allah'ıma mabadımı.

Adam 'mahellenin delisi' dediklerinden. Ben böyle tanımlamak istemezdim ama, alışılagelmiş bir söylem olduğu için kullanıyorum. Kimbilir belki bir şizofren. Sürekli buralarda koşar adımlarla yürüyor, aynı yerlerde dolaşıyor. Oturduğunu hiç göremezsiniz. Ayakları yaz-kış çıplak. Ve kirden simsiyah. Üstü-başı yırtık-pırtık.. Çok zararsız, kendi halinde. Ancak çok önemli bir özelliği var ki; sürekli koltuk altında günlük gazete taşıyor. Gün bitiminde gazeteyi kanalizasyon mazgalına atıyor. Ertesi gün başka günlük gazete... Hep düşünmüşümdür, 'acaba gazeteyi okuyor mu?' diye. Şimdi okumasa bile, geçmişte çok okuduğu belli. Bazen de elinde bir kağıt kalem, bir şeyler yazıyor, ya da yazmaya çabalıyor. Nerede barınır, karnını nasıl doyurur, bilmiyorum. Sarıyer'de tanımayan yok kendisini; ancak biriyle konuştuğuna hiç tanık olmadım. Şimdi sizlere, bugün Köpük'ü gezdirirken tanık olduğum ve şok olduğum bir davranışını aktaracağım. Belli ki kitap olacak bir süreç yatıyo...

Tezkereye tezkere. Savaş istemiyoruz. Git

  KRALİÇE DEDİĞİN, günde 24 saat çalışır, ev işlerine ayrı koşturur, alışveriş yapar kilolarca şey taşır, sevdiklerini mutlu etmek için yorgun olsa da gülümser, şakalar yapar, haksızlığa uğrar ama savaşmaya devam eder, kira öder, kart öder, tutumlu olabilmenin tüm hesaplamalarını yapar, çiçeklerini sular, sever, beyazlardaki lekeyi çitiler. şatosundaki ampul patlar, kalkar değiştirir, lavabo tıkanır açar, onun bunun aptal dedikodularına maruz kalır yine de o kişiler arkasından konuşmaz, duymamazlığa gelir, kalbi kırılır ama ağlamaya lüksü yoktur, ateşi çıkar ama dinlenmeye hasta olmaya lüksü yoktur. Üzerine zehirli ok fırlatılır aralarından sıyrılır. tüm bunları yaparken tacını düşürmez başından. çünkü bu taç sevgiyle saygıyla kuşatılıp ona takılmıştır. babaanne yadigarıdır. çok konuşmayın... kraliçeymişsin ispatla da görelim diyenlere sevgilerimle.. evet kraliçeyim ve benim gibi her kadın da kraliçe noldu? zoruna giden ne?? sana ne ??

hüzünleniyorum seni düşünürken hüzünleniyorum seni yazarken hatıralarımda hüzünsün hayallerimde hüzün adını hüzün koyuyorum kalbimdeki kelebek öyküsünün

  KÖPÜĶ... Onunla kalbini yıkayabilirsin.

olmasaydı yazmalarım direncim olur muydu  olur muydu hayatım

berbattır satranç  oynamalarım veririm veririm de kaleleri şahları vezirleri bir piyon öldüremem

Özlem Vizir için. Ah benim canım -------------------------- küçüktün ufacıktın bir çapa attın  acı yüklü kalbinden takılıp kaldı içimde seneler geçse bile o çapa durur halâ kalbimde

  yalanlarım yalandır gerçekliğim isyanlarımda doğrusuzdur yanlışlarım sevmelerimden azade  karalarım zifirdir gecelerimin feneri  damladır ışıyan gözlerimde  ölümcül günahlar batağında ben bir günahkârım tanrısız ve kutsalsız yakalanmışım dillerimden sevinçlerden uzak acılarım  beyazım pıtırcıklar gök kuşağı gülmelerim kelebekden daha ölümlüdür tuzak sevmelere ömrüm 22.10.2019

Bansky gibi olacaksın şu hayatta. Üreteceksin... Ürettiklerin milyonlarca dolar etse bile, kimse mahlasın dışında, senin kim olduğunu bilmeyecek. Ne müthiş. Gerçek sanat ve gerçek sanatçı. Saygıyla...

 Kaçınılmazdan kaçamazsın. Herşeyin dokunmatik olduğu bir dünyada,  insan ilişkileri dokunmadan  yürüyemez. Dokunmadan sevemez, sevişemez, çiftleşemez, üreyemez, var olamazsın. Dokunmadır ki, insanoğlunun ve dahi bütün memelilerin varolma, çoğalma, yayılma  serüveninin ilk hamlesidir. O halde hayvanların tersine, karşılıklı rıza dahilinde birbirine dokunmak, 'otoritenin onayı alınmadığı' gerekçesiyle, niçin yasak, ayıp, günah  ve haram olsun? Bu yargı tanrının mıdır, yoksa ahlâkın kuramcısı insanın mı? https://kudretkoksal.blogspot.com/

Kudret abim can abim bu güzel dileklerin için çok Teşekür ederim.. Istanbuldan-Kahramanmaraşa- Almanya yolcusu heycanlan bekliyorum gelmesine Tekrar hayirli olsun okuru çok olsun inşallah Çok değerli benim için seviliyorsun SEN DE BENİM TARAFIMDAN SEVİLİYORSUN SEVGİLİ ÖZLEM.

Dünya toprakları hükümetlerin değil, dünya insanlarının olmalıdır. Çocuklarını, yakınlarını bombalardan, vahşetten korumak için, bütün hayatını, hatıralarını terkederek sizin topraklarınıza sığınmış insanları küçümseyemezsiniz, aşağılayamazsınız.

Toplum nezdinde 'normal' olmayan normalleştığinde, yine toplum nezdinde 'anormal' olur. Çünkü toplum 'normal' değildir çoğu zaman.

gün gelir kalkışır yorgun yüreklerimiz  gizemli günahların hamallığına kurtulur toz katmanı kelimelerden taşımaz  puslar ardındaki maziyi gün gelir dillenir sırdaş suskunluklar ‐---‐-----------------‐-------‐-------- Dillenmeye başladılar bile.

Sincan F Tipi'nden bir mektup aldım az önce. Yoldaş BÜLENT PARMAKSIZ. Yazı karekteri çok küçük olduğu için okumakta güçlük çekilebilir. Ki cezaevi mektupları küçük karakter yazılır genelde. Böylece az sayfada çok şey söylenebilir. Hakkınızda 37 kez ağırlaştırılmış müebbet istense de, hep kararlılık, hep güzel gü nlere özlem, hep umut...

  Hayat, hayal kırıklıklarının yekünüdür. Anne karnında başlar, ölümle biter. Birikir de birikir... Ve biz bu birikime, kısaca 'tecrübe' der çıkarız işin içinden. Kırılmalar ne kadar çoksa, acılar da o denli çoktur oysa. Hayal kırıklıklarımızın yekünü, acılarımızın yekünüdür aslında. Hayatımızın yekünü...

kimseleri aşağılamış mıyım ömr-ü hayatımda küfrü hakareti ağzıma almış mıyım küçük düşürmüş müyüm ayırmadan canlıları şiddete başvurmuş muyum örneğin toplu ve siyasi olsa da kavga tek bir insana tokat atmış mıyım tek bir cana paylaşmamış mıyım elimdekini avucumdakini o halde niyedir bu kin niyedir bu öfke niyedir bu kavga kırgınım ey insanoğlu kırgınım ey sevgili kırgınım ey hayat kırgınım

Bütün bir gün direksiyon salladıktan sonra, biraz önce eve ulaştım. Televizyon karşısında ayaklarımı uzatıp, demli bir çayla keyif yapmak vardı ama yapamadım. Beni, sanki zaman kaçıyormuşcasına klavye önüne oturtup, zihnimdekileri yazmaya iten ihtiyaç öylesine ağır bastı ki, keyif yapmayı, aşağıdaki hikâyeyi bitirdikten sonraki bir zamana bıraktım. Bundan bir ay öncesi... 18 Eylül 2021. İzan Yayıcılık'ın Ankara'da düzenlediği okurla buluşma-imza günündeyim. Kitap imzalatan pek çok kişinin içinde biri var ki günboyu aklıma yazılıyor. Çok zarif bir adam.  Her halinden zerafet akıyor. Adı ve tavırları bana geçmişten bir şeyler çağrıştırıyor. Kitabıma bir şeyler karalayıp imzalıyorum ve 'Ben de sizin kitaplarınızı alacağım' diyerek ayrılıyoruz. Ayrılıyoruz ama, günün telâşesi içinde adamın kitaplarını almayı unutuyorum. Bunu ancak ertesi gün İstanbul'a döndüğümde  hatırlıyorum ki, içime koca bir taş düşmüş gibi bir ağırlık hissediyorum. Değerli okurlar, sizden rıcam bur...

Yine dönüş yollarındayım. Bir ay yetecek moral-motivasyonu koydular heybeme; Ahmet İzan ve İzan çalışanları... Sağolsunlar.

şurdan bir iplik al kırmızı bir de dikiş iğnesi buldun mu dikeceksin bütün yamaları kalbine tüm yaraları kapayacaksın

 

Bana ‘kitap yaz’ diyorlar Oysa kaç kitap yazdım kaç Sadece kalem kağıtla mı yazılır kitaplar Beynimizin nöronlarıyla yazılamazlar mı Sonra bastırılıp çoğaltılarak hafızalarımızda Hem masraf etmeden hiç Hayatımızın sırlarında yayınlanamazlar mı 2019 da yazılmiş. Hayat büküyor bizi. YAZDIM KİTAPLAŞTIRDIM. Nöronlarımdan aldım, kağıtlara geçirdim.. İkincisi geliyor.

 

şurdan bir iplik al kırmızı bir de dikiş iğnesi buldun mu dikeceksin bütün yamaları kalbine

Bana ‘kitap yaz’ diyorlar Oysa kaç kitap yazdım kaç Sadece kalem kağıtla mı yazılır kitaplar Beynimizin nöronlarıyla yazılamazlar mı Sonra bastırılıp çoğaltılarak hafızalarımızda Hem masraf etmeden hiç Hayatımızın sırlarında yayınlanamazlar mı 2019 da yazılmiş. Hayat büküyor bizi. YAZDIM KİTAPLAŞTIRDIM. Nöronlarımdan aldım: kağıtlara geçirdim..  İkincisi geliyor. --

Doğru-yanlış Yalan-gerçek Güzel-çirkin Kaba-zarif Haram-sevap Cesaret-korku İyi-kötü Vb. Vb... Tercih sizin zihninizde Ve dahi kalbinizde elbet.

yollardayım Ankara yollarında imza atacağım diye bir kaç kağıda inanın zahmete değer verenler oldukça bu zahmete değer

Düşünce özgürlüğü yoktu ve yoktur bu ülkede. Ama özgürce düşünen insan çoktu ve çoktur halihazırda.

Günümüzde YALAN, siyasetin özü haline geldi. Kapitalist siyaset, sistemin kendisi gibi giderek ahlâksızlaşıyor, çürüyor. Ama unutulmamalıdır ki, akbabalar çürükten beslenirler.

Bu herifi izlemeyin kardeşim, izlemeyin. Yıllar önce de pek çok vukuatı olmuş ve bu dileğimi o zamanlar da dile getirmiştim. Tam bir maço. Yalnızca maço olsa... Bunca maçonun yaşadığı bir ülkede, neyse... Ama adamda kadına ve fikre saygı zinhar. Tamer Karadağlı'yı izlemeyin. Gerçi Ahmet Kaya'ya çatal-kaşık fırlatan Serdar Ortaç'ı bile el üstünde tutarsınız ya... Ben ne diyeyim size.

birdenbire oluyor herşey yıldızlar sönüyor birdenbire birdenbire ay kararıyor nedensizleşiyor sevmelerim kaygılanmalarım hasretlerim ve hüzünlerim  anlamsızlaşıyor birdenbire kalbim kanıyor içten hatıralarımı acıtıyor resmin paramparça oluyor kırık çerçevesi  birdenbire yakınlarım uzak oluyor demir atıyor uzaklarım tuzak dönülmezliğine ufukların birdenbire oluyor her şey bir sır gibi kimsesiz başım önüme eğik yürüyüp kaplumbağa adımlarımla kayboluyorum meçhulün karanlık dehlizlerinde ölümün yaşamdaki izdüşümüdür bu yavrum anlaşılamadan oluyor herşey birdenbire katilce

oysa bir dokunuşun yeterdi hüngür hüngúr ağlardım

gözlerimizi açıyoruz sabah gözlerimizi kapatıyoruz akşam zaman mı bizi kovalıyor biz mi zamanı kovalıyoruz lâkin her ikisinde de sonuç ÖLÜM

 

 

3 kızım var. Üç ay parçası... Üç papatya... Dünya Kız Çocukları Gününde tek dileğim, onların daima hayata karşı dirençli, tek başlarına bile olsalar ayakları yere basan, erkek tahakkümüne asla boyun eğmeyen bireyler olarak yaşamlarını sürdürmeleri. Ve ne mutlu ki bana, öyleler.

Saat 4.00. 11 Eylül belgeselini izliyorum. İnsan nasıl bu kadar vahşi olabilir? Aklım almıyor. Almıyor. Almıyor.

Sevgili Huriye Kanada'lardan gelmiş. Sanırım halime acımış. 'Yanlız içilmez' dedi. Bir yerde kadeh kaldırdık. Şerefe hayat.  

Her gün bir katliam anması. Bu kokuşmuş dünyada güzel günleri ne zaman göreceğiz? Umut, doğru zeminde örgütlenmedikçe bu olmayacak. Önemli olan umudun nerede ve basıl örgütlendiği değil mi? Kof umuflar ve sadece rutin anmalar insanlığı kurtarmayacak.

Sarıyer'de bir pasajın girişinde, bir dostun mekânında çay içiyorum. Yanımdaki masada oturan adam soruyor: 'Dayı sen nerelisin?' 'Sana ne ulan' diyeceğim, diyemiyorum. Hiç yüzüne bakmadan... -Ankara. -Benim kız kardeşim de Ankara'da. Çincin'de. Neresinden? 'Sanki rakı kadehi tokuşturuyoruz." -Yok aslında ben Samsun'luyum. Çocukluğum ve gencliğim orada gecti. -Hadi ya. Benim dayı oğlu da Samsun'da. Neresinden? -Bilmem ki orada pek yaşamadim. Doğmuşum o kadar. Nüfus kaydım Giesun'da. -Hadi ya. Orda da cok akrabamız var bizim. 'Hassittir....' -Nerde oturuyorsun? -ıstanbul'da yaşîyorum ben -Neresinde? -Şişli. -Ben de Şişli'de 'bilmem ne barda' çalıstım yıllarca. -Bilmiyorum. -Karınca Pasaj'daydı. Bilirsin. -Bilmiyorum. -Merkezde ya merkezde.Hıç gitmedin mi merkeze? -Hay senin Allah belânı versin. Bilmiyorum adam bilmiyorum.  'Umarım sen gidersin de bir gün o merkeze s...tirirler seni herkese.' Not: Adam so...

HAYALLERİ OLMAYAN İNSAN DEVRİMCİ OLAMAZ O HEM BİR HAYALPEREST HEM DE BİR MACERAPERESTTİ VE BELKİ DAHA DA ÖNEMLİSİ 'SIRADAN' BİR SAVAŞÇIYDI ERNESTO CHE GUEVARA