KUDRET KÖKSAL

  Hayaller olmasaydı gerçekler de olmazdı.

sokaklarda büyümedim çöpten yiyecek toplamadım ışıklarda mendil satmadım köprü altlarında yatmadım dilenmedim oysa bir sokak çocuğundan daha çok sokaklara aitim ah yavrum nasıl da çabalıyor hayata tutunabilmek için Ahmet Kaya dinliyorum ve çöpten yiyecek topluyor bir çocuk "kuzulara özenmiş kızım benim" "çocuk oldun sokaklarda yiyecek aradın sen"

bugün benim doğum günüm bir yıl daha kaydı hayatımdan kim isen sen ne isen sen ama sensiz sormayın yaşımı kimi üçünde bir bebeğim ağlarım çığlık çığlık kimi bir delikanlıyım onsekizinde elimde pankartlar sevgisiz kimi çokça bir cesedim sokakların ortasında her gün her gün ölüp de yeniden her gün her gün doğarım yeniden anka kuşu misali küllerimden haziranın yirmibeşinde doğmuşum doğmuşum da ne olmuş kimliğime tam dört ad yazmışlar sanki bir matah anamın babası babamın babası babamın soy adı babamın hülyası bense hiç birini sevemedim ne Mustafa Süleyman ne Kudret Köksal bana insan desinler insan sadece bunu istedim öylemiydi bilmem bugün benim doğum günüm sormayın yaşımı bilinemez kum tanesinin yaşı yok olup giden ben de bilmem bilemem

Hiçbirimiz özel değiliz. Hayat öyle bir şey... Koşullar biçimlendirir insanı. Hepimiz, herkesin yaptığı her şeyi yapabiliriz. Farklıymışız gibi davranmanın alemi yok. Bırakalım, varsa; farklılıklarımızı başkaları farketsinler.

  Fotoğrafı çeken Ayten'di.

Evet, Survivor'e karşı ilgiliyim. İnsan hallerini görüyorsunuz bütün çıplaklığıyla. İnsan tanıyorsunuz. Değilmi ki, yoklukta açığa çıkar insanın ne mal olduğu. Ve kadın mücadelesi çok cezbediyor beni erkeğe karşı. Kadınlar bütün engelleri parçalayarak çıkıyorlar finale doğru. Ama sonra n'oluyor? Son dörtlü halk oylamasına bırakılıyor. Ve tabii halkımız da erkek karşısında kadına 'haddini bildiriyor' ve oyuyla eliyor kadınları. Oysa final aşamasında da devam etse yarışmalar, kadınlar katlayacaklar erkekleri. Ayşe dürüp bir kenara koyacak hepsini. Ama halkımız geçit vermiyor. Erkek milletiz ya. Kadın erkeğin önüne geçemez. Hay sizin erkekliğinize.

ah ben bu yaşta böyle çocuk biraz deli beynimi taşıyamam artık otur be adam oturduğun yerde uzat ayaklarını güne karşı ne işin var senin kırlarda ne işin var ağaçlarla yeşille maviyle hayvan dostlarla yazmalarla ne işim var

Önemli olan erkeğinin sana söyledikleri değil, senin onda gördüğün, ama bir türlü kabullenmek istemediğin gerçeklerdir. Vah yavrum. "Küçük bir bahçemiz olacaktı. Top oynayacaktı çocuklarımız. Kuşlar cıvıldayacaktı ağaçlarda. Kelebekler renk renk uçuşacaklardı. Köpeklerimiz koşuşturacaklardı çocuklarla . O hamakta güneşlenirken, ben onları izleyecektim huzurla. Ve aşkı ölene kadar sürecekti. Gözlerime dalıp gidecekti sonsuza kadar. Hiç bağırmayacaktı. Vurmayacaktı. Aklımıza getirmeden yaşayacaktık, çitlerin öte yanını." Öyle demişti. Masalmış meğer. Hiçbiri olmadı. İSTANBUL SÖZLEŞMESİNDEN VAZGEÇME

'Katil katilmiş ama, Deniz de teröristmiş.' Cinayeti nasıl tahriğe bağladı yine gördünüz mü? Yuh! Bu kadar da olmaz. Siz... İnsanın, hayatın düşmanısınız.

ben beni sevemedim hiç sanırım sevgim hep sizeydi

  Ben seni kaybetmek için mi bulmuştum?

bunlar Deniz'i sevmezler çocuk kimini asarlar, kimini vururlar inadına Deniz koymalı çocukların ismini

bedenim değildir yorgun olan; gönlüm...

Sana gel demeyeceğim Susmak ölümümdür Kardelen Ne sen ateş topusun Ne ben Prometeus Gitme Gitme Kardelen Sana gel demeyeceğim Üşürsen adımı fısılda karanlıklarda bir stradivarius olup inleyeceğim Gitme Kardelen Gitme Sana gel demeyeceğim Sevmek savaşımdır Kardelen Katil bir bıçak gibi suskun ve asi Yangının ortasında bekleyeceğim Sana gel demeyeceğim Kardelen Roma'da gladyatördü benim atalarım Bense dilsiz bir tutsak yurdumda Yani ne ben Spartaküs'üm, ne sen Astarte Yurdum da tutsak Kardelen Yurdum da Sana gel demeyeceğim Çarmıhlar bizim için Kardelen Korkarsan isteme yüreğimi Asla Asla demeyeceğim Sana gel demeyeceğim Ama gel Susmak ölümümdür Kardelen N'olur gel 29 Haziran 1987 - Ankara

Bunlar, 1989 yılından beri yapılan ve neredeyse geleneksel hale gelmiş olan Rumeli Hisar Konserlerini, sahneye mescit yaparak bitirmediler mi? İnsanlar, her sene o konserleri dört gözle beklemezler miydi? İnanın, görünce içim sızlamıştı. Efes Blues ve daha niceleri... İyi niyet bunun neresinde?

Babamızı anmasak 'ne vefasız çocuk' diyecekler. Oysa onun bize kattığı değerlerle yol aldık bu güne kadar. 39 yıl oldu. Her gün defalarca şaşıp şaşıp kalırken siyasetin pisliğine... Sanırım biz şaşırmadık yolumuzu. Ve benim çocuklarım anmak yerine; sarılıp öpüyorlar babalarını. Ne güzel. Yaşamak ne güzel bazen.

Öldürerek neyi bitirebilirsiniz bre kahpeler? Demiyor mu şair: Bir ölür, bin doğarız.

Değerli dostlar... Kolej Ruhu sayfasında bir süredir hararetli bir tartışma yürüyor. Ancak göz ardı edilmemesi gereken konu, sanırım sistemin, eğitim başlığı altında çocukları 'terbiye ettiği' gerçeğidir. Mesele öğretim ise, Kolej'in bu konudaki kalitesini sorgulamak elbette yersizdir. Ancak mesele 'terbiye' olunca, diğer okullar ne ise, Kolej de odur ve bu da çok acaip bir durum değildir. Bu durum okulun ABD menşeli olması ile değişmez. Düşününüz ki, ABD ve Avrupa okullarında da zihniyet pek farklı olmamıştır. İlkokulda sevgili hocam Makbule Polat'tan ve diğerlerinden tek bir fiske bile yemedim ve tanık da olmadım. Ama ortaokul-hazırlık... Müdürümüzün -Zekiye hanımdan sonraki erkek müdür- tokadını hâlâ hatırlar ve hissederim. Ve cetvel darbelerini bazı hocaların.... 'Dayak cennetten çıkma' değil miydi o günlerde? Kolej de farklı değildi. Şimdi artık bunun söz konusu bile edilemeyeceğini biliyorum. Çünkü her alanda olduğu gibi, insan ve çocuk hakları ko...

Endişelenme be dostum. Düşün ki sonsuzluğa kadar sürmeyecek. Hayat bittiğinde acıların da bitecek bir gün. Tıpkı sevinçlerin gibi son bulacak.

Soylu, Peker'den 10.000 USD maaşlı siyasetçiyi savcılığa bildirmiş. Peki biliyordu da  niçin gizledi? Ve tabii nerden biliyordu? Ne zaman ki Peker açıkladı, o zaman bildiğini ifşa etti. Öncesini soran yok.

bu hikâyeler bitmez bu şiirler tükenmez ne kadar hazin olsa da sonları bu türküler susmaz

Bu nasıl bir akıldır dostlar? Kim şırınga eder bu saçmalıkları zihinlere. Sadece bir maç. Ama spiker vatan müdafasıyla eşleştiriyor bunu. Yani orada milyonlarca dolara koşuşturan o adamlar vatan savunması yapıyorlar. Öyle mi? Ödemelerini kesin bakalım neler olacak? Ahmaklığın böylesi... Eeee noldu. 3-0 yendi Italyanlar. Vatan işgal mı edilmiş oldu bu mantığa göre. Vay aptallar.

senin için yazdım o şiirleri o sevda şiirlerini kimdin nerelerdeydin adın var mıydı baktın da görmedim mi öptün de hissetmedim mi duymadım mı seslenişlerini kalbin de mi yoktu bedenim değil miydi ikametgâhın senin için yazdım o şiirleri hepsi hayale yolculuktu ah Füruğ

Kalplerde banknot destesi Cerahat akıyor dillerden

Rezil değilim ki katlanabileyim rezilliklere... Hırsız değilim ki katlanabileyim hırsızlıklara... Ahmak değilim ki katlanabileyim dolandırmalara... Puşt değilim ki puşt... Katlanabileyim vahşete... Kadına şiddete... Çocuğa şiddete.. Hayvana şiddete... Doğaya şiddete... Savaşçı değilim ki öldüreyim canları... Irkçı değilim ki ötekileştireyim diğerlerini... Yancı değilim ki sümen altı edeyim adaletsizlikleri... Rantçı değilim ki yok sayayım soysuzlukları... Hiçlik değilim ki görmeyeyim eşitsizliğini dünyanın... Uzaylı değilim ki umursamadan yaşayayım bunca pisliği. Kapitalist değilim ben Yıkılsın düzeniniz

'Çökme ve çökertme' bizim geleneksel-ķültürel politikamız-uygulamamız değil mi? Erkeklerimiz de kadınlara çökerler çokça. Öyle bir çökerler ki, kadının paçasını kurtarması mümkünsüz hale gelir sonrasında. Kurtarmaya kalktımı ya 'orospu' olur, ya 'namussuz' olur, ya şiddet görür, öldürülür. İSTANBUL SÖZLEŞMESİNDEN VAZGEÇME

Siyaset şirazeden çıktı. Lânet olsun. 5

Hep sorarlar: 'Nerelisin?' Bilmem. Samsun'da doğmuşum. Merkezdir herhalde. Giresun'dadır kütük kaydım. Ankara'da geçti çocukluğum. Binbir hayhuy içinde gençliğim. İlk aşklarım... İlk sevinçlerim... İlk öfkelerim... İlk korkularım... İlk kavgalarım... Enternasyonal haykırmışım meydanlarında. Tandoğan'da, Kızılay'da, Dikimevi'nde, Ulus'ta... O nedenle düşmüşüm mapuslarına, o nedenle kaçmışım sonrasında İstanbul'a. Babam Selânik doğumlu. Gavur diyecekler; Atatürk'te Selanik'li olmasa. Sabetaycı da değildi bidiğim. Oradan gelenleri Sabetayist ilân ederler ne de olsa. Çok acı içinde geçmiş çocukluğu. Daha el kadarken, bir otobüs Çorum'a bırakmış onları. Anasız babasız kimsesiz... Kendisi gibi çocuk ağabeyi ve kendisi. Gerisi dram... Anneannem Rum kökenli bir kadın. Mübadeleyle mi gelmiş, Yoksa toprağını mı terketmemiş bilmem. Turgutlu'lu. Cenazesine pek çok akrabası katıldı öte yakadan. Merinos, falan-filan. Hep korkardı garibim hayatt...

ve apansız geliverirsiniz bir gün yosun mavisi gecede küller içindeyken bedenim küllerimden yaratırsınız yeniden

Kendimiz karar vermiyor muyuz mahkumiyetlerimize? Hayatımızın yargıçları bizleriz.

Hasta ölüyor. Kurtarma çalışmaları sonra başlatılıyor. Teşhis ve tedavi ölüm sonrasının işi midir yahu? Türk'ün aklımı bu? Ya kaçarken... Ya ... Ya ölürken... Marmara can çekişene kadar aklınız nerdeydi? Nasıl Çevre ve Şehircilik Bakanısınız siz? Kurtarma çalışmasıymış! O hale gelene kadar Bakanlığınız nerelerdeydi koçum?

Ben Aziz Nesin'in %40-%60 tespitinin çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Sokak düğünü yapıyorlar. Hadi sosyal mesafeyi geçtim, yüzlerce kişinin tek birinde maske yok. Keza asker uğurlamaları... Herkes maskesiz. Yüzyüze göbek atıyor pek çok aklı kıt. Şehit olamadan mevta olacak herif farkında değil. Çok mu zor maske takmak? Tezimin bir diğer dayanağı ise şu: Yahu kaç yıl oldu? Şu TL'den 0 atılması konusuna bir türlü intibak edemedik. Hâlâ 10 TL'ye 1.000 TL, 1.000 TL'ye ise 1.000.0000 TL diyoruz. Yuh! Çok mu zor? Yahu Z kuşağı bile öğrendi. Yok yok... Olsa olsa %10'a %90....

Muhabbetsiz muhabbetlerini bile özledim. Gözlerini...

En şaşalı, en pahalı projeleri hayata geçiren hangi ülkeler itibarlıdır, hiç düşündünüz mü? Altına, mücevhere boğulmuş saraylara sahip Arap ülkeleri mi? Suudi Arabistan mı, Katar mı? Hangisi en itibarlı? Gösteriş ve itibar ters orantılı değil midir oysa? Not: Bilim için yapılmış yatırımları ve gereksiz olmadığı taktirde bunun dışında tutmalıyım sanırım. Büyük hadron çarpıştırıcısını meselâ. Ama asla en şaşalı, en teknolojik savaş araç-gereçlerini değil.

sabah kalkmışım kuşlarla yanımda renk renk balonlarım içinde umutlarım diğer yanımda Köpük kendime gelmeyi beklemişim uzanmışım telefonuma mesajım cevap bulmuş mu mahkum darağacından kurtulmuş mu öksüz bütün yazdıklarım patlıyor güzide kırmızı balonum çay yapmalıyım beynimin dermanı lânet olası çay kalmamış koşuyorum panikle cüzdanımda akçeler tükenişte patlıyor mavi balonum Kahvaltı hazırlamalıyım çoluk çocuğa pardon çoluksuz çocuğa yeşil balonum da gidiyor elden keyifsizce bir kahvaltı haberleri açıyorum tanklar toplar füzeler can götürürler ölüm getirirler bomba şiddetinde patlıyor siyah balonum bizim siyasiler ne ediyorlardır ki şimdi bakmayacağım usta üç balonumu daha kaybedemem bu kaosta balonlarımdan söz etmiştim daha önce bir yerlerde gerçi hatırlarsanız dişlerimi kırarım neyse boşverin şimdi onları hayat gailesi zaten patlatacaktır balonları para kazanmak için düşmüşüm yola randevusuna gelmiyor beyzadem bre tok, pislik adem maalesef böyledir adamgiller genelde sarı balonum da...