KUDRET KÖKSAL

aklımda bulmacalar birini çözüyorum diğeri geliyor diğerini çözüyorum bir diğeri çözümsüzleşiyor ne olacak bu memleketin hali  değil sosyalistler bile beceremedilerse ne olabilir ki esas mesele ne olacak insanımın halleri devam edecek mi Esra'nın kızının krizleri Serap bir ev bulabilecek mi bütçesine uygun bir işe girebilecek mi Hande mutlu bir hayat sürebilecek mi bir aç bir tok değil hep tok olabilecek mi Kumru oyuncak alabilecek mi çocuklarına Firuze o pislikten kurtulabilecek mi Lara tekrar celladına mı aşık olacak diri diri gömecekler mi Fatoş’u isyanlarında ne olacak   aklımda bulmacalar küçülmüşüm karınca yuvasına düşmüşüm debelendikçe üşüşüyorlar çözdükçe çoğalıyorlar  

Bu topraklarda hain, bölücü, casus, terörist olmamak için ne olmak gerekiyor? Herkes bir diğerini böyle suçluyor. Kafam cacık oldu artık. Lütfen bilen varsa ve bilgilendirirse beni, ne olmak gerekiyorsa onu olacağım. İneklere ot mu? Kabul.

Fatih Sultan Mehmet İstanbul'la birlikte Ayasofya'yı da 'fethetmiş' ve İslâmlaştırmıştı.  Böylelikle Hiristitan dünyasının bütün öfkesine rağmen, kılıç 'hakkıyla' -kılıç zoruyla mı desek?- Hz. Muhammed'in 'yüce komutan' mertemesine erişmişti. Atatürk Ayasofya'yı müzeye çevirerek Gayrı Müslim'in kısmi saygınlığını kazanmış ve fakat Müslümanların dinmek-bilmez öfkesine maruz kalmıştı. Şimdilerde ise Recep Tayyip Erdoğan, Hiristiyan dünyasının bütün karşı çıkışlarına karşın -bunu önemsememesi, zaten milliyetçi bir partinin etkisi ve koltuk altında olduğu için anormal sayılmaz) Ayasofya'yı kılıç görüntüleriyle tekrar İslâmlaştırdı ve İslâm dünyasında devleşti.  Ve inanın - yaşarsak göreceksiniz ama, artık öbür dünyadan izleriz- en az 500 yıl adının zikredilmesini sağlayacak zevahiri kurtardı.  Hem de böylesi ekonomik buhranların bütün toplumu sarmaladığı bir ortamda.  Ayasofya Fatih Sultan Mehmet'den, Fatih Başkan Erdoğan'a geçti. Kal...

ah neden içimdeki bu yangın neden bu zehirli sarmaşık kılcallarımda yok mudur hiç çaresi yok mudur ve ölüm müdür sadece ölüm mü acımasız panzehiri hayatın

TEST Sabah işe mi gidiyorsunuz, ya da herhangi bir yere... Yolunuzun üstündeki bir köpeğin başını okşayın sevgiyle. Yiyecek vermeden yapın bunu. Aynı şeyi ertesi gün tekrarlayın. Aslında 2 gün yeter olsa bile, diğer gün yeniden tekrarlayın yaptığınızı. Ve sonra uzak kalın o köpeğe, ama her gün aynı yer ve saatte uzaktan gözleyin onu. Günlerce o minik okşama ve sevgi ritüellerinizi beklediğini göreceksiniz; aynı saat ve aynı yerde. Yolunuzu gözlediğini göreceksiniz. Bir köpek ne bekler sahibinden? Biraz mama-su, bir-iki gezdirme zaman zaman ve okşanma... Yani sevginizi görebilme, hissedebilme... Ama bütün bunları yapmasanız bile küsmez size; hayata küser, size küsmez. Çocuklarımıza sevgiyi, sadakati, cefayı, vefayı, sabrı öğretmekte zorlanıyor muyuz günümüz şartlarında? Bazı değer ve kavramları yeterince öğretemiyor muyuz? Biliyoruz ki bu kavramların çoğu sözlüklerde bile yer almıyor artık. Ne dersiniz? O halde bir köpek alın; bir köpeğiniz olsun evinizde. İnanın o öğretecektir. Benim d...

Öyle anlaşılıyor ki kadın cinayetleri, 12 Eylül öncesinin ölüm oranlarını yakalayacak gibi görünüyor. Terör erkekten geliyor bu kez. Protestoya bile tahammülü yok erkek zihniyetin. Kadın cinayetleri protesto ediyor, erkek şiddetle bastırıyor. Erkek egemenden, erkek terör egemen bir topluma geçiyoruz giderek. Doğal bir süreç bu. Erkek terörüne karşı mücadele, bütün toplumun görevi değil mi? Bu terörü etkisiz hale getirmek, en azından kadınların öncelikli talepleri değil mi? Ve halâ kadını korumaya yönelik İstanbul Sözleşmesi'nden çıkılması tartışılıyor. Tartışan kim? Erkekler ve erkek mentalitesine teslim olmuş kadınlar. İzin verme bacım.

Bu ay içinde tam 30 kadın öldürülmüş. Sanırım Meksika'yı da geçtik. Erkek zihniyeti sona ermeden çözüm yok. Bu da bir sistem meselesi. İsterseniz 50 tane köprü, binlerce km. otoyol yapın, gayrı-safi milli geliri 50.000 USD'ye çıkarın, herkese ev-araba verin... Yine de çözüm, bu şiddet mentalitesinin mezara konmasıyla mümkün olacak. Kadınlar... Ancak hayatın her alanındaki örgütlü bilinciniz, sizin kurtuluşunuz olacak.

Haydi bakalım. Ayasofya mı, SultanAhmet mi? 'Gavur' yapımı mı dolacak, yerli-'milli' olan mı? Bana SultanAhmet'in pabucu Ayasofya'nın damına atılacakmış gibi geliyor. Zaten SultanAhmet de, Ayasofya ile yarıştırılmak için inşa edilmemiş miydi? https://kudretkoksal.blogspot.com/

Türkiye12 ülkede askeri operasyon yapıyormuş. Belli ki daha çok ekmek yemeleri gerek. Osmanlı 25.000.000 km2'de yapıyordu. ttps://kudretkoksal.blogspot.com

Çocuklarımıza hasretliğimiz hiç bitmez. Zaman hızla aksa da, yaşamı gün be gün karmaşıklaştırsa da, bizleri iyice yorgun düşürse de, duygularımızı çağın tekn olojisine sermaye etse de, insan ilişkilerini duygusuz ve soğuk kutuların karanlığına teslim etse de, çocuklarımıza hasretliğimiz hiç bitmez. Hele ki hayat, daha üç yaşındayken sizden uzaklaştırmışsa onları... Dün en büyük kızım, ay parçam Ezgim'in doğum günüydü. Belki onun bile okumadığı, bilmediği, belki de artık anlaşılması hayli güç bir çağrıyı bulup çıkarttım sararmış kağıtlarımın arasından. Kağıtlar eskimiş ve ölmeye yüz tutmuştu ama, duygular halâ canlı ve halâ bir bebek kadar yeni ve diriydi. İzninizle aktarıyorum. Üşürüm Oyy dona dona tir tir Yalım karam Minik yarim Yanımda sen olmayınca Bebeğim Yanımda sen olmayınca Gel N'olur gel Etme Eyleme Bi başıma koma beni Giitme Giiitme Giiiitme Sana ihtiyacım var Bebeğim Sana ihtiyacım var Şavkımaz hü...

Benden Ezgi'me bir doğum günü armağanı. Tam 38 yıl öncesinde yazılmış. Yazıldığı kağıtların neredeyse zamana yenik düşecek olması karşısında, yaşanmış duyguları n da yok olmaması için, belki de biçare bir çabadır benimkisi. Evet. Doğum günün kutlu olsun kızım. Tam 38 yıl öncesinden taşınan duygularla. KIZIM Yüreği sana benziyor Kızım! Dut ağacının. Renklerin mavisi sana benziyor. Parlaklığı sana benziyor Kızım! Gökteki yıldızların. Geceyarısı kararan bulutlar Gün doğarken sana benziyor. Kitaplar umut taşır Bilmezsin Ve şiirler.. Dağlar sana benziyor o zaman Topraktaki fideler Güneş, taş ve kum. Çağıldayan su sana benziyor Kızım! Ve nehirler ve denizler ve okyanuslar. Sana sesleniyorum Kızım! Sana benziyor içimdeki çığlık Karanlık ve aydınlık. Şimdilerde benim kızım Belki yüreğim ezik biraz Hani bir acılıktır hissediyorum. Ve içim bir tuhaf buruk. Ama yine de Sana benziyor bence Kızım! Yavrum benim, herşeyim. Hücr...

O çocuk var ya o çocuk Varya o çıplak ve asi çocuk Gerçekliği görmezmiş gözlerim O görür Çığlıkları duymazmış kulaklarım O duyar Konuşmazmış dilim korkarmış O konuşur Titrermiş ellerim yazmazmış O yazar Bu beden öyle kolay kolay tükenmez Yaşadıkça sağ beynimdeki o çocuk 20.07.2019

'Ellerini taşın altiına koy' diyorlar Bense kalbimi sunuyorum Olur ki vazgeçebilirim bir gün ellerimden Oysa kalbim olmadan yaşayamam 20.07.2019

Sürekli ikaz ediyorlar 'Yazdıklarına imzanı at' diyorlar Fakat bilmiyorlar ki onlar İmzam imzasızlıktır benim 20.07.2019

Bana 'kitap yaz' diyorlar Oysa kaç kitap yazdım kaç Sadece kalem kağıtla mı yazılır kitaplar Beynimizin nöronlarıyla yazılamazlar mı Sonra bastırılıp çoğaltıla rak hafızalarımızda Hayatımızın sırlarında yayınlanamazlar mı 20.07.2019

Lilasında değilim hayatın Pembesinde hiç değil Beni enterese eden Lilanın dibindeki siyah Ve gölgelediği beyaz pembenin 20.07.2019

fonda ahenkle akarken hayat maestrosuz senfoni orkestrasıdır adeta karaoke yaparsın ağlarsın gülersin çünkü insansın lâkin kaçırırsan notaları bir de detone olursan üstüne ritm almış başını giderken sensiz akışından dışlanırsan melodinin ayak uyduramazsan orkestraya Puccini seni beklemez çalmaya devam eder La Boheme Mimi nağmelerle uğurlanırken ölüme Rodolfo gibi arkasından bakarsın

2+2'nin 4 ettiği oğretilmedi mi bizlere? Oysa, hiç de öyle değil. 1 bile etmiyor çoğu zaman. 3×3 ise 9, öyle mi? Hayır değil. 1,5 tan 2'yi zorluyor ancak. 19.07.2019

bulutlara baktığınızda gördüğünüz nedir çimene çiçeklere ateşe denize çamura gökkuşağına palyaçoya balonlara renkler mi geceye bakın o zaman güne ğün ışığına

bir sandığa tıkıştırmalıyım saçılmasınlar ortalığa diye mahşeri duygularımı

KİRLENMEK GÜZELDİR. KİMBILİR ÖZGÜRLÜKTÜR BELKİ. VE FAKAT, YİNE DE BEYAZI KİRLETME. 16.07.2019

İyilik kazandi. Güzellik... İçi-dışı bir, gocunmadan ağlayabilen bir erkek şampiyon oldu. Finaldeki 2 yarışmacıdan kaybeden de kazansaydı; yine iyilik ve güzellik kazanmış olacakti. Insanlarımızın, özellikle topluca bu değerlere itibar ettiğini, maalesef pek hatırlamam. Ama bu kez, benim gözümde insanlarımız da kazandı.

Survivor finalinde bir şey dikkatinizi çekti mi? Bırakın yarışmacıları, izleyicilerde bile... Ne maske var? Ne sosyal mesafe? Herkes dip dibe. Survivor'e virüs işlemez mi yoksa? Yoksa torpil dünyası mı? Yoksa başka bir dünya mı?

Adalet Ağaoğlu öldü. Ben sanata ve sanatçıya şöyle bakarım. Ben dinci değilim ama, Necip Fazıl'ın şairliğini her zaman teslim ederim. Ben Attila İlhan'ın görüşlerini hiç benimsemem ve kendisiyle siyasi atışmışlığım da vardır ama, şiirlerini el üstünde tutarım. Ben dünya görüşüne rağmen, Tolstoy'un da çok iyi ve etkili bir yazar olduğunun bilincindeyim. Ve benim hiç bir tabum ve kutsalım yoktur, ki bu nedenle Kemalist de değilim ama, Adalet Ağaoğlu'nun 'Ölmeye Yatmak' romanını çok beğenirim ve o romandan etkilenmiş olduğumu gizlemem.

Gözlerinde grisi akşamın... Ellerini uzattı, bulutları yakaladı incitmeden. Sevgiyle hüznünü okşadı. En mavisini sevip içlerinden... Düşsel fesleğenler bindir di üzerine. Ve bir köşesine... Kalbini iliştirdi. Sakınarak öptü... Ellerini araladı... Bulutlarla ona gönderdi. 13 Temmuz 2019

Hangi dala el atsanız... Kırıldı Koklasanız hangi çiçeği... Soldu 11 Temmuz 2019

Şu sistemdeki uyuma bakın. Şef ne söylerse koro tekrarlıyor. Yasama, yürütme, yargı, medya. Hepsi aynı dili konuşuyor. Reis ne derse, yargı ona göre karar alıyor, yasama ona göre yasa çıkartıyor. Medyanın yavşaklığı tartışılabilecek gibi değil zaten. Muhalefet desen kendine muhalefet. Reisçi hukukçular, reisçi bilim adamları... Ya da reis mi çok öngörümlü yoksa? Bravo reis! Böyle bir uyum görülmemiştir. O çokça terennüm edilen çoğulcu demokrasi bile teslim olmuştur artık; bu tekçi demokrasi karşısında.

Kasımpatılar bi açmış, bi açmış... Mor-lila, kocaman. Hayatı büyük oranda geride bırakınca...  Gördüğünüz her şey yaşanmışlık oluyor. Gözlerinizin önüne geliveriyorlar yeniden.

Çevremiz gökdelenlerle, rezidanslarda kuşatılmış. Hilton, Divan, Sinpas, Now, Flash Place vb. Benim kayınpeder de apartmana dönüştürdü zaman içinde gecekonduyu. Mahalledeki diğerleri de... Hatta yıkıp, zor-belâ yaptikları apartmanların yerine daha yüksek ve modern olanlarını inşa ettiler şimdilerde. Ama apartmanlar, gölgesinde kalmaktan kurtulamamışlar gökdelenlerin. Mahalle mahalle olmaktan çıkacak neredeyse. Allah'tan süt mısırcılar terketmemis buraları. Zaman akıyor. Herşey değişimde. Kentler de. Tayyip bey yatay mimariden bahsetmiyor muydu? Yere yatıp bakarsanız eğer, bunlar da yatay ama, gökyüzüne doğru. Hayatımızı yatay pozisyonda idame ettiremeyiz ki. Yerden ayakta bakınca ise dikey. Saçma avuntular işte. Hiçbiri 50 kattan aşağı değil. Belki de daha fazla. Boynunu iyice kaldırmadan göremiyorsun tepelerini. Tepelerini göreceğim diye tepetaklak olacak insan. Biliyor musunuz, o yillarda şimdiki mahallelinin bu toprakları işgalinde solun ve sosyalistlerin çok büyük payı, emeği...

Spor yapmanın hiç de iyi bir şey olmadığını söyleyenler olabilir mi aramızda? Olabilir, olabilir tabii. Miskin mi yok bu dünyada? Ama söylenenlerin ne olduğu değil, ne kadar muteber olduğudur önemli olan. Spor yapmak küçük yaşlardan itibaren iyidir. Şimdi sizlere sporun faydaları üzerine vaaz verecek değilim. İyidir, sağlıklıdır işte. Spor yapanların vücutları da pek gösterişli olmaz mı? Ordan-burdan fışkıran kaslar, gücü sembolize eder sanki. Yapılan spora göre vücudun gelişimi de farklı olur şüphesiz. Örneğin bir yüzücüyle, bir güreşçinin, bir jimnastikçinin, bir basketbolcunun ya da bir koşucunun kas gelişimleri aynı olmaz. Kaslar yapılan spora göre gelişirler ve çoğunlukla da kişinin hangi sporla uğraştığının ipuçlarını da verirler. Yani hangi sporu istikrarlı bir şekilde yaparsanız yapın, vücudunuz ona göre şekillenir ve hepsinde de sağlıklı bir resim verir. Öte yandan bir de vücut geliştirmeciler var bilirsiniz. Onların amacı ise aslında spor yapmak değil, mümkün ...

Bir gün seni de yazacağım Hayatımın son sapağında bir gün Seni de yazacağım Ve sonra öleceğim Geride benim seni yazdığım kalacak 04.07.2019

bugün biraz tuhafım tuhaf tuhaf duygular içimde ve zihnimde tuhaf tuhaf düşünceler ilk kez değil tuhaf olduğumu duyuşu kulaklarımın çok olmuştur dile getiren tuhaf bir insan olduğumu  ama bu kez ilk ilk kez itirafımdır kendime evet bir tuhafım bugün

Ayasofya cami olacak. Olacak. Umurlarında mı dünya? Umurlarında mı kültür hazineleri? Umurlarında mı gayrı-müslim vatandaşlarımızı incitmek? Onlar illaki fetih yadigârında kılacaklar namazlarını. Barolar çoklaştırılacak. Olacak. Umurlarında mı evrensel değerler? Umurlarında mı evrensel hukuk? Umurlarında mı barolar? Umurlarında mı baro başkanları? Umurlarında mı muhalif onbinlerce avukat? Hiçbir şeyde çok sesliliği önemsemeyenler, barolarda egemeniği bir türlü ele geçiremeyince, nasıl da çok sesli oldular. İstanbul sözlemesi iptal edilecek. Olacak. Umurlarında mı sözleşmeler?  Umurlarında mı İstanbul sözleşmesi? Umurlarında mı gösteriş dışında itibar? Umurlarında mı kadına yönelik vahşet? Umurlarında mı kadınların çığlıkları? Umurlarında mı kadınlar ve insanca yaşamları? Umurlarında mı Özgecan? Değil. Olamazdı da zaten. Örf, adet ve törelerimize uygun olsun da yeter. Umurlarında olsaydı, ideolojileriyle çelişirlerdi çünkü. Ve bir gün 'reis', olmaz ya,...